کشوری شدن انجمن صنفی ویراستاران با حمایت دو وزارتخانه

خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، مهناز مقدسی، دبیر انجمن صنفی کارگری ویراستاران شهر تهران: «موضوع کشوری شدن انجمن‌های حوزۀ فرهنگ و هنر و رسانه در پی جلساتی مطرح شد که از تیرماه ۱۳۹۷، در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با مدیریت آقای علی‌اصغر سیدآبادی، مشاور وزیر در امور برنامه‌ریزی، برگزار شد که هدف اول این جلسات، تدوین آیین‌نامه اجرایی بند «ح» ماده ۹۲ قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی، برای رفع مشکلات صنفی و شغلی اهالی فرهنگ و هنر بود.

دستاورد این جلسات، که بیش از ۱۴ انجمن در آن حضور داشتند، تهیه دستنامه‌ای برای تعیین تعاریفی چون بیکاری و بیمه بیکاری اهالی فرهنگ و هنر و وظایف صنوف و حمایت‌های شغلی از آن‌ها بود.

در این میان، چون انجمن‌های شرکت‌کننده در این جلسات، مجوز فعالیت خود را از جاهای مختلفی گرفته بودند، مطرح شد که در زمینه فعالیت‌های صنفی و حمایت‌های شغلی با مشکلاتی مواجه‌اند و یک سازوکار مناسب که متناسب با فعالیت‌هایشان باشد وجود ندارد.

به‌همین علت در تعدادی از این جلسات نمایندگانی از سازمان‌هایی چون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، صندوق اعتباری هنر، سازمان تأمین اجتماعی، وزارت صنایع، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی برای مشورت حضور یافتند و در نهایت این توافق صورت گرفت که انجمن‌های حوزۀ فرهنگ و هنر و رسانه از نظر ماهیت به وزارت فرهنگ و ارشاد مرتبط‌‌‌‌اند و از نظر شغلی و صنفی به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی وابسته‌اند،

بنابراین مناسب‌ترین راه این است که بین این دو وزراتخانه تعاملی صورت گیرد. نتیجه آن‌که در ۳ شهریور ۱۳۹۸، تفاهم‌نامه‌ای بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به امضا رسید و بعد از آن شیوه‌نامه تشکیل انجمن‌های فرهنگی و نحوه کشوری شدن آن‌ها به تصویب رسید و اطلاعیه آن در ۱۳ خرداد ۱۳۹۹ منتشر شد.

با این اتفاق خجسته انجمن‌هایی مثل انجمن صنفی ویراستاران که پیش‌تر در وزارت کار تأسیس شدند، باید دست‌کم ۲۰۰ عضو یا متقاضی عضویت در سراسر کشور داشته باشند و سپس باید گزارش هیات مدیره و اطلاعات اعضا را به کمیسیونِ تشکیل‌شده در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا اداره کل سازمان‌های کارگری و کارفرمایی وزارت کار ارسال کنند.

مراحل بعد از آن، تدوین اساسنامه جدید و تشکیل مجمع برای تبدیل وضعیت از شهر یا استان به کشوری خواهد بود. عنوان انجمن از صنفی کارگری به «انجمن صنفی سراسری ویراستاران ایران» تغییر خواهد یافت. این دستاورد برای اهالی فرهنگ و هنر و رسانه بسیار ارزشمند است به چند علت: ۱) عنوان «کارگری و کارفرمایی» که در مورد اهالی فرهنگ، هنر و رسانه نامناسب و دست‌کم بی‌ربط بود برداشته می‌شود؛ ۲) با تشکیل انجمن‌های سراسری، فعالیت صنفی از یک شهر فراتر می‌رود و تمام کشور را در برمی‌گیرد و همکاری بین شهرها برای رسیدن به حمایت‌های صنفی قوی‌تر می‌شود و از دیگر شهرهای ایران نیز عضو خواهد پذیرفت و هر مزیتی برای انجمن‌های مستقر در تهران باشد برای همۀ شهرها هم خواهد بود؛ ۳) تصمیم‌گیری‌های صنفی به خودِ صنوف محول می‌شود و راه برای قدرتمند شدن صنوف باز می‌شود؛ ۴) مشکلات صنفی قابل پیگیری خواهد بود، چون مرکزی در دو وزارتخانه برای رفع مشکلات و همکاری بیشتر با صنوف تشکیل شده‌است.

انجمن ویراستاران مراحل اداری آن را، از زمان ابلاغ، پیگیری کرده و طی فراخوان عضویتی که در فضاهای مجازی منتشر شده در حال آماده‌کردن مدارک عضویت‌هاست. شرایط عضویت در انجمن: داشتن مدرکی مبنی بر اشتغال به شغل ویراستاری، مانند قرارداد یا حکم استخدامی یا تصویر صفحه حقوقی دو کتاب که نام ویراستار در آن درج شده باشد.

برای اهالی رسانه نیز گواهی یک سال اشتغال در نشریه یا مجله یا خبرگزاری با تأیید مدیرمسئول یا سردبیر خواهد بود. پرکردن و ارسال کاربرگه عضویت ارسال تصویر مدارک شناسایی (کارت ملی، عکس، آخرین مدرک تحصیلی) دبیرخانه انجمن نیز همه روزه با شماره ۰۲۱۸۸۵۱۴۶۱۴ پاسخگوی پرسش‌های متفاضیان خواهد بود.»

 

برگرفته از وبگاه خبرگزاری ایبنا

نشست «وضعیت ویرایش و نشر در شهرستان‌ها؛ مشکلات و راهکارها»

نشست تخصصی با موضوع «وضعیت ویرایش و نشر در شهرستان‌ها؛ مشکلات و راهکارها» به همت انجمن صنفی ویراستاران و به میزبانی خانه کتاب در محل غرفه این موسسه در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.

 

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در ابتدای این نشست که ظهر جمعه (۱۳ اردیبهشت ماه)، در محل غرفه موسسه خانه کتاب در سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در مصلای امام خمینی (ره) برگزار شد، مهناز مقدسی دبیر انجمن صنفی ویراستاران با اشاره به اینکه این انجمن زیر نظر وزارت کار تاسیس شده است، گفت: تاکنون چند دوره آموزشی ۶ تا ۸ ماهه در حوزه ویرایش و چندین نشست تخصصی در این زمینه برگزار کرده است.

وی همچنین از همکاری موسسه خانه کتاب در حمایت‌های معنوی از انجمن صنفی متبوعش از جمله تخصیص بن کتاب به اعضای آنن در نمایشگاه امسال کتاب تهران قدردانی کرد.

در ادامه جواد رسولی  عضو افتخاری انجمن صنفی ویراستاران، از وصول چندین گزارش درباره وضعیت ویرایش و نشر در شهرها و استان‌های مختلف کشور سخن گفت و در ادامه نمایندگان این انجمن در مشهد، کرمانشاه، رشت، لار، مازندران، اصفهان و قم به ارائه گزارش‌های خود در زمینه وضعیت ویرایش در این شهرها و استان‌ها پرداختند.

امیر قلاوند، اولین عضو انجمن صنفی ویراستاران در این جلسه بود که گزارش خود را از وضعیت ویرایش و ویراستاری در قم که به صورت میدانی تهیه کرده بود، ارائه کرد.

تنها ۱۰ درصد از ناشران استان قم ویراستار دارند

این پژوهشگر و ویراستار گفت: ۱۳۰۰ ناشر در استان قم پروانه نشر دارند اما از این تعداد ۶۰۰ تا ۷۰۰ ناشر فعال هستند. همچنین از ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ هم ۷۰۰۰ عنوان کتاب در قم چاپ شده است که البته ۷۰ تا ۸۰ درصد آنها را کتب مذهبی تشکیل می‌دهند.

به گفته وی، تنها حدود ۱۰ درصد از ناشران استان قم ویراستار دارند که عمده کارشان هم تنها محدود به ویرایش زبانی و صوری می‌شود و ورود جدی به حوزه ویرایش محتوایی ندارند

این عضو انجمن صنفی ویراستان، از استاد طریقه‌دار به عنوان یکی از ویراستاران شاخص و پیشکسوت قم یاد کرد اما در عین حال گفت که وی نیز کار ویرایش را به صورت شکلی انجام می‌دهد.

 

به گفته قلاوند، در سال گذشته و طی مراسمی از سوی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قم از این ویراستار پیشکسوت قم تقدیر شد و در عین حال مسئولان این اداره نیز، وعده‌هایی نیز برای حمایت از انجمن صنفی ویراستاران داده‌اند.

از ۲۲۵ ناشر فعال مشهد، تنها ۳ ناشر، کتاب‌هایشان را قبل از چاپ، حتماً به ویراستار می‌دهند

در ادامه، گزارش صادق یزدانی پژوهشگر، ویراستار و عضو انجمن صنفی ویراستاران درباره کم و کیف ویرایش در شهر مشهد قرائت شد که مطابق این گزارش ۷۱۶ مرکز یا موسسه به عنوان ناشر در مشهد، ثبت شده‌اند که از این تعداد ۲۲۵ ناشر فعالیت می‌کنند که فعالیت آنها هم در حد انتشار یک عنوان طی یک سال است.

به گفته وی، اگر تنها ناشران حرفه‌ای و فعال مشهد را مورد بررسی قرار دهیم، به عدد ۸۷ ناشر می‌رسیم که به کار ویرایش کتاب اهمیت می‌دهند. اما اگر سختگیرانه‌تر با این مسئله روبه‌رو شویم، باید اذعان کنیم که تنها ۳ ناشر در مشهد هستند که قبل از چاپ کتاب‌هایشان، حتماً آنها را به دست ویراستار می‌دهند.

در ادامه این برنامه، گزارش حمیدرضا نویدی‌مهر ویراستار باسابقه مشهدی قرائت شد که در آن، مشهد بعد از تهران و قم، سومین قطب کتاب کشور لقب داده شده است؛ با این وجود حتی ناشران خصوصی این شهر هم ویراستار مقیم ندارند و اغلب آنها کار ویراستاری خود را به صورت برون‌سپاری انجام می‌دهند.

براساس گزارش آقای نویدی‌مهر، دو موسسه «کتاب فارس» و «ویراستاران» دوره‌های ویراستاری را در مشهد برگزار کرده‌اند اما اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد تعامل مناسبی با ویراستاران این شهر نداشته و حمایتی از آنها صورت نمی‌دهد.

این ویراستار مشهدی از عبدالله کوثری، حسن لاهوتی، قاسم صنعوی، احمد احمدی‌‌بیرجندی، افضل وثوقی و اصغر سرایی به عنوان تعدادی از چهره‌های برجسته حوزه ویراستاری که کار خود را به عنوان ویراستا با بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی آغاز کرده‌اند و به درجات مطلوبی هم در این زمینه رسیده‌اند، نام برد.

ویراستاری کتاب‌های ناشران رشت، تنها در حد صوری انجام می‌شود و نه محتوایی

در ادامه این برنامه حسین ادهمی، ویراستار، پژوهشگر و عضو انجمن صنفی ویراستاران، گزارشی از وضعیت کمی و کیفی ویرایش در گیلان ارائه کرد و با بیان اینکه رشت سابقه ۱۵۰ ساله در انتشار کتاب و نشریه دارد، گفت: در حال حاضر ۱۶۰ ناشر در کل استان گیلان فعالیت می‌کنند که البته از این تعداد تنها حدود ۶۰ ناشر به طور مداوم کتاب چاپ می‌کنند.

به گفته وی، استان گیلان ۱۰۰ کتابخانه و ۵۲ کتابفروشی هم دارد که عمده آنها نیز در شهر رشت مستقر هستند.

این ویراستار عنوان کرد: ناشران رشت هم در موسسات خود ویراستار مستقر ندارند و کتاب‌هایشان را برای ویرایش برون‌سپاری می‌کنند که در نهایت هم این ویرایش‌ها تنها در حد صوری و زبانی انجام می‌شود و نه محتوایی.

ادهمی یکی از نهادهایی را که دارای بیشترین سهم در تولید کتاب در گیلان است، حوزه هنری این استان عنوان کرد که یک شاخه از ویرایش در آن شکل گرفته و دارای ویراستارانی آشنا با زبان‌های محلی است و عمدتاً هم از اعضای هیات علمی دانشگاه‌های استان گیلان هستند.

وی یکی از مشکلات ویرایش در حوزه زبان‌های بومی و محلی را در خطه گیلان به بحث آوانویسی مرتبط دانست که به گفته او، محدودیتی هم برای آن وجود ندارد و همین مسئله موجب اختلافاتی در ویرایش آثار در این استان شده است.

این پژوهشگر در حوزه ویرایش، مشکلاتی از قبیل مسائل اقتصادی ناشران از جمله گرانی کاغذ، فیلم و زینک، پایین بودن سرانه مطالعه، اُفت تقاضای کتاب و همچنین نبود شبکه مناسبی برای پخش و توزیع کتاب، ورود افراد غیرمتخصص به حیطه نشر و پایین آمدن تیراژ کتاب را از دیگر مشکلات مبتلابه حوزه ویراستاری در خطه گیلان ذکر کرد.

ضعف عمده ویراستاری در اصفهان به نبود خط ارتباطی مناسب بین ناشران برمی‌گردد

در ادامه لئا دانیالی، ویراستار و پژوهشگر در حوزه ادبیات و تاریخ کلیمیان و عضو انجمن صنفی ویراستاران از اصفهان با ارائه گزارشی از وضعیت ویرایش در این استان، گفت: اصفهان ۵۰۰ ناشر و بیش از ۱۰۰ کتابفروشی دارد و طی ۲ سال گذشته حدود ۳۰۰ عنوان کتاب از سوی ناشران این استان منتشر شده است.

دانیالی افزود: سازمان جهاد دانشگاهی فعالیت‌های نسبتاً خوبی در حوزه ویرایش انجام می‌دهد اما ضعف عمده ویراستاری در استان اصفهان به عدم سازماندهی انتشاراتی‌ها و نبود یک خط ارتباطی مناسب بین آنها علیرغم پتانسیل بالایی که دارند، برمی‌گردد.

مازندران فاقد ویراستار حرفه‌ای کتاب است

در بخش دیگری از این نشست، گزارش مهدی مهدوی اشرف پژوهشگر در حوزه ویراستاری و عضو انجمن صنفی ویراستاران، از وضعیت ویرایش در مازندران ارائه شد که براساس آن، ۱۴۶ ناشر در ۱۵ شهر این استان فعالیت می‌کنند و رغبت به تولید کتاب‌هایی با کیفیت بالا در این استان وجود دارد.

به گفته وی، به رغم فرصت‌هایی مناسب که برای اشتغال در حوزه نشر و  ویرایش در مازندران فراهم است، اما به دلیل نبود نیروهای حرفه‌ای در این حوزه، رشد چندانی در این زمینه به وجود نیامده است.

کرمانشاه، نه ویراستار تخصصی دارد و نه ویراستار مقیم

الهه وحیدی، ویراستار، پژوهشگر و عضو انجمن صنفی ویراستاران هم در این نشست به ارائه گزارشی از وضعیت نشر و ویرایش در کرمانشاه پرداخت که مطابق آن، این استان ۴۸ ناشر دارد که ۴۰ ناشر آنها فعالیت تقریباً مناسبی دارند اما تنها ۲ ناشر فعالیت‌شان خیلی زیاد است که یکی از آنها انتشارات طاق‌بستان است؛ اولین ناشری که در سال ۱۳۷۲ در کرمانشاه مجوز گرفته است.

همچنین به گفته این عضو انجمن صنفی ویراستاران، کرمانشاه نه ویراستار تخصصی دارد و نه ویراستار مقیم.

توقع ناشران شهرستان لار از ویرایش، برطرف کردن اِشکالات صوری و زبانی آثار است

همچنین میترا حافظی، پژوهشگر، ویراستار و عضو انجمن صنفی ویراستاران، به نمایندگی از مهدی معتمدیان، معاون امور کتابخانه‌های استان فارس، گزارش وی را از وضعیت نشر و ویرایش در شهرستان لار در این استان قرائت کرد.

در این گزارش با اشاره به جایگاه این شهرستان در استان فارس به لحاظ اقتصادی، آمده است: لار دارای ۲ ناشر است که هر دو هم متعلق به بخش خصوصی است. این شهرستان همچنین دارای ۱۷ کتابفروشی است و یک روزنامه هم به نام «میلاد لارستان» در آن منتشر می‌شود.

به گفته خانم حافظی، شهرستان لار هم ویراستار مقیم ندارد و توقع ناشران آن از ویرایش نیز به برطرف کردن اِشکالات صوری و زبانی آثار، محدود می‌شود.

در پایان این جلسه، جواد رسولی مدیر اجرایی اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و عضو افتخاری انجمن صنفی ویراستاران، در جمع‌بندی نشست «وضعیت ویرایش و نشر؛ مشکلات و راهکارها»، بر ضرورت تاسیس تشکل‌‌‌های صنفی ویراستاری در هر استان، آسیب‌شناسی آموزش‌های ارائه شده در حوزه ویرایش و استانداردسازی آنها، لزوم حمایت نهادهای فرهنگی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ویراستاران، ضرورت همکاری این انجمن با موسساتی مانند خانه کتاب و لزوم بازنگری در حوزه نشر و ویرایش و دوری گرفتن از پایتخت‌نگری در این حوزه، تاکید کرد.

 

[Best_Wordpress_Gallery id=”78″ gal_title=”نشست ویرایش شهرستانها”]

چو ایرج به گیتی نیاید دگر

شانزدهم مهر ماه سالروز تولد استاد ایرج افشار است. انجمن صنفی ویراستاران قدرشناسی خود را از یک عمر تلاش ایشان در حوزۀ فرهنگ ایران و ایران‌شناسی اعلام می‌کند و برای ادای احترام به او، از استاد علی بهرامیان، پژوهشگر تاریخ و نسخه‌شناس، که سال‌ها با ایشان همکار بوده‌اند، درخواست کردیم مطلبی کوتاه دربارۀ توجه علمی استاد افشار در نسخه‌پژوهی و ویرایش علمی متون بنویسند. آنچه می‌خوانیم قطره‌ای است از دریای دانش و عشق و همتِ ایرج افشار.

زنده‌یاد استاد ایرج افشار در فضای تحقیقاتی نسلی از پژوهشگران و محققان ایرانی رشد کرده و آموخته بود که تصحیح و تنقیح و انتشار متون کهن را به شیوه‌های نوین در ایران بنیان نهاده بودند، همچون علامۀ قزوینی و مجتبی مینوی و به همین سبب، می‌توان ایشان را پیرو همان مکتب دانست و به همان شیوه علمی شناخته‌شده پای‌بند بود؛ یعنی شناسایی نسخه‌های کهن موجود از یک متن و پس از بررسی‌های لازم اساس قراردادنِ یک نسخۀ کهن‌تر و کامل‌تر که دست تطاول انواع تحریف و تصحیف در طی روزگار کمتر به دامن آن رسیده و سپس مقابله آن با نسخه‌های دیگر و ضبط اختلاف نسخه‌ها و نگارش مقدمه و تعلیقات و تهیۀ فهارس لازم. البته استاد افشار به متون و اسناد دوره‌های متأخر فارسی، دست‌کم از دورۀ صفویه بدین سو و به‌ویژه قاجاریه دل‌بستگی تمام داشت و گرچه در شناسایی و احیای آن متون به شیوۀ خود همت می‌گماشت، اما در باب این‌گونه متون و اسناد، کار مقابله و تصحیح مانند متون برجای‌مانده از سده‌های نخستین نیست. هرچه مصحح یک متن کهن به دوره خاص آن متن از هر حیث تسلط داشته باشد، کار تصحیح هرچه بیشتر قابل‌اطمینان خواهد بود. می‌دانیم که یک متن مملو از اسامی خاص و اعلام تاریخی و جغرافیایی گمنام و ناشناخته و اصطلاحات و تعابیر و لغات غریب است و بدون تسلط کافی بر متون ادوار کهن، نمی‌توان متنی مُصحَّح از آن به دست داد.

آنچه فعالیت استاد افشار را در زمینۀ احیای متون کهن فارسی امتیاز و ارزش خاص می‌بخشد، به گمان بنده در این مجال اندک در دو نکتۀ مهم، قابل‌تأمل و بررسی است:

نخست آنکه استاد افشار در گزینش متون کهن برای تصحیح و انتشار، نخست سودمندی‌های تاریخی و فرهنگی را برای فرهنگ ایران و زبان فارسی در نظر می‌گرفت، سپس در احیای آن می‌کوشید. ایشان در انتخاب متون فارسی به گستره وسیع این زبان در سده‌های پیشین تا روزگار معاصر خویش توجه خاص داشت و معمولاً به این جنبه از متون کهن در تحکیم و استواری پیوندهای فرهنگی و اجتماعی میان فارسی‌زبانان در ورای مرزهای کنونی ایران می‌اندیشید، یعنی همان نکته‌هایی که در انتشار دیگر آثار و مقالات خود و نیز فعالیت‌های مطبوعاتی بدان اهمیت خاص می‌داد و بر آن اساس راه می‌سپرد.

نکتۀ دوم اینکه، استاد افشار به توانایی‌های وسیع خود آگاهی داشت و بر اساس شناخت آن توانایی‌ها، موضوعات پژوهشی، از آن جمله تصحیح و انتشار متون و اسناد کهن یا فهرست‌نویسی نسخه‌های خطی را انتخاب می‌کرد و پیش می‌بُرد. او در کار تصحیح و تنقیح متون، گذشته از مراجعات گسترده به مآخذ و منابع گوناگون، پیوسته با دوستان پژوهشگر خود در ایران و اقصی‌نقاط جهان مشورت می‌کرد و از گفت‌وگو و بحث در این موضوعات به فرمودۀ خودش «بهره‌یاب» می‌شد. بنده خود یکی دو بار شاهد بودم که با مرحوم استاد دکتر زریاب و مرحوم استاد دکتر زرین‌کوب در باب پاره‌ای مواضع و اصطلاحات و تعبیرات و ارزش‌های متنی که در دست تصحیح و انتشار داشت، مشورت و پرس‌وجو می‌کرد.

در واقع ایشان هرگونه دخل و تصرف عمدی و غیرعمدی در متن را خیانت در امانت می‌دانست و می‌گفت که هرگونه دخل و تصرف در متن، آن را از درجۀ اعتبار و استناد ساقط می‌کند و یک مصحح ورزیده و عالم، هرچه بیشتر و بهتر، متن را بر اساس موازین پذیرفتۀ علمی می‌باید به آنچه مؤلف یا شاعر نوشته و سروده است نزدیک گرداند و وصول به این مقصود فعلاً از طریق تصحیح انتقادی با ملاحظۀ جمیع شرایط و دقت‌ها ممکن است و البته در باب همین معانی هم از تعصب و سختگیری فرسنگ‌ها دور بود و در بحث بلافاصله تسلیم منطق علمی می شد، اما از اصول خود کوتاه نمی‌آمد. به یاد دارم ناشری دولتی تجدید‌چاپ یک متن مهم دوره ناصری را که به همت استاد افشار منتشر شده، به حذف پاره‌ای مطالب منوط کرده بود و بر حذف آن موارد، به این بهانه که برای اصل مطلب زیانی نخواهد داشت، اصرار می کرد تا کتاب هر چه زودتر منتشر شود. استاد افشار، با حرارت مخصوصی که در این گونه موارد نشان می داد، گفت: به آنها گفتم این متن، کتابِ من نیست تا در آن دخل و تصرف کنم. پیشنهاد شما در واقع نوعی دزدی است و خیانت در امانت است؛ وانگهی، چاپ‌های قدیمیِ این کتاب در دسترس اهل تحقیق هست و دیر یا زود همه مراجعه‌کنندگان به این متن متوجه می شوند که چاپ جدید از درجه اعتبار و استناد ساقط است و من هرگز به چنین شرایطی تن نخواهم داد. حداکثر می‌توانید مقدمه‌ای بنویسید و به مؤلف و من هر چه می‌توانید ناسزا بگویید، ولی حق ندارید در متن دست ببرید.

به‌هرحال، کارنامۀ استاد افشار در زمینۀ تصحیح متون فارسی و اسناد نیز درخشان و از هر جهت آموختنی است و پای‌بندیِ استوار او را به ضوابط علمی نشان می‌دهد؛ هم از حیث متون و اسنادی که برای انتشار برمی‌گزید و هم از نظر پاکیزگی و دقتی که در ارائۀ یک متن کهن با توجه به توانایی‌های خود به کار می‌برد.

روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران