پنج‌شنبه ۲۴ خرداد به مناسبت نکوداشت دکتر حسن انوری در بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار نشستی برگزار شد. در این نشست سیدمصطفی محقق داماد، علی‌اشرف صادقی، محمد شادروی‌منش، بهرام پروین گنابادی و حیدر قمری سخنرانی کردند.
دبیر انجمن صنفی ویراستاران، مهناز مقدسی، نیز به نمایندگی از انجمن صنفی ویراستاران متنی را در باب شخصیت استاد و خدمات ایشان به زبان و ادبیات فارسی قرائت کرد:
چند کلمه در بزرگداشت استاد حسن انوری
امروز برای بزرگداشت استاد حسن انوری گرد آمده‌ایم تا از انسانی والا تقدیر کنیم: دانشمندی فروتن، دریادلی نستوه، کوشنده‌ای بی‌خستگی، مهربان و شاگردنواز. بسیاری نویسندگان و مترجمان و پژوهندگان و همۀ ویراستارانِ برجسته مدیون فرهنگ سخن‌اند. سعادت کم‌یابی است که حاصل کار پژوهشگری در کتابخانۀ همۀ اهل قلم قرار داشته باشد. این سعادت را نه دهخدا در زمان حیاتش یافت و نه معین.
استاد انوری در فهم و تحلیل متون کهنِ فارسی توان کم‌نظیری دارند. با ذهن وقاد و نظر انتقادی و صراحت بیان خویش در لمحه‌ای مشکل متن را تشخیص می‌دهند و به جای آنچه در متنِ تصحیح‌شدهِ آمده صورت درستِ کلمه را حدس می‌زنند. کلیات سعدی به تصحیح و تدقیق ایشان حاوی نکات اصلاحیِ فراوانی در تصحیح فروغی‌ست و اختلاف این دو متن، خود می‌تواند مبنای یک پژوهش دانشگاهی قرار گیرد.
استاد انوری قلم‌آموختۀ سعدی است و میراث‌دار دهخدا و صاحبِ نثری است دل‌نشین. نوشته‌های ایشان در کتاب‌های درسی و دیگر آثارشان سرمشقی است برای کسانی که می‌خواهند سالم و پاکیزه بنویسند. نثری روان، شفاف، دقیق، موجَز، تأثیرگذار. استاد در نوشته‌های خود این را نیز نشان داده‌اند که هر چیزی اهمیت تأمل را دارد و دربارۀ هر چیزی می‌توان اندیشید و نوشت.
استاد انوری انسانی است به‌غایت سخت‌کوش. حتی در سن‌وسالی که بیشترِ هم‌سالانشان دوست‌تر دارند استراحت کنند، استاد نه‌تنها خود را خسته نمی‌دانند، بلکه جلوتر از جوانانِ همکارِ خود پیش می‌روند و بیش از آنان مشتاقِ تکمیل‌شدنِ کارند.
استاد انوری میهن‌پرستی تمام‌عیار به معنای پسندیدۀ آن است. همۀ فعالیت‌های استاد با هدف اعتلای فرهنگ ایران و پیشرفت دانش و افزایش آگاهی ایرانیان بوده است.
در کنار احترام و ارادت به استاد، باید گفت استاد حسن انوری را نمی‌توان دوست نداشت: انسانی شریف، آداب‌دان، صمیمی، اهل معاشرت، مردم‌دار، اهل طنز و خاطره‌گویی.
بسیاری از بزرگان فرهنگ ما زندگی‌نامۀ خود را، چندان که سرمشقی برای آیندگان باشد، به قلم نیاورده‌اند. اما جای شکر دارد که استاد انوری زندگی‌نامۀ خود را با قلمِ خواندنی خود در اختیارِ جوان‌ترها و نسل‌هایِ بعد گذارده‌اند و یقیناً فرهیختگانِ نسل‌هایِ بعد از زندگی‌نامۀ خودنوشتِ استاد الگو خواهند گرفت.
انجمن صنفی ویراستاران به خود می‌بالد که، در همان سال‌های آغاز کار، استاد انوری عضویت افتخاری انجمن را پذیرفتند و با اجرای یکی از طرح‌های پژوهشی خود در دل این انجمن ما را مرهون لطف خود قرار دادند.
افتخار می‌کنیم که معاصر استاد حسن انوری هستیم و از روزگار شاکریم که سایۀ ایشان همچنان بر سر ماست.
سال‌هاست آموخته‌ایم که اهل فضل را در زمانِ حیاتشان بزرگ بداریم. امیدواریم استاد انوری سال‌های سال بزیَند و هر سال به احترامشان گرد هم بیاییم تا احترام و ارادت خود را در محضرِ ایشان بیان کنیم.
هیئت‌مدیرۀ انجمن صنفی ویراستاران
گلی امامی، اصغر مهرپرور، هومن عباسپور، مهدی قنواتی
