دغدغۀ درست‌‏نویسی یا سودای سئو؟!

پیام شمس‌‏الدینی

نزدیک به سه سالی می‏‌شود که در یک خبرگزاری دانشگاهی، تمام‌‏وقت، مشغول کار ویراستاری هستم. در این مدت انواع متون مثل خبر دریافتی، خبر پوششی، خبر کوتاه، خبر ترجمه‏‌شده، گزارش خبری، گفت‌‏وگو، مصاحبۀ تفصیلی و حتی رپرتاژ آگهی را خوانده‏‌ام و تا جایی که فرصت و مجال ویرایش بوده، در راه بهبود و ارتقای این متون کوشیده‌‏ام. البته باید گفت به‌‌‏اقتضای سرشت فضای رسانه، که سرعت در انتشار یکی از اساسی‏‌ترین اصول آن است، گاه برای ویرایش متنی دو تا سه‏‌هزارکلمه‌‏ای فرصتی بیش از ده دوازده دقیقه در اختیار نبوده و می‏‌دانیم که خبری که روی خروجی خبرگزاری رفت همچون تیری است که از چلۀ کمان رها شده باشد. پس از این زمان حساس، در بسیاری از پایگاه‌‏های مجازی و دیجیتالی بایگانی خواهد شد و ویرایش بر روی آن موضوع دیگری خواهد بود (نسخۀ ویرایش‏‌شده نسخۀ دوم خبر تلقی می‏‌شود؛ همۀ کلمات و تعابیر و اجزای متن اول خبر روی گوگل ثبت می‌‏شود و دومی اعتبار کمتری دارد).

یکی از بخت‏‌یاری‌‏های من در این مدت حمایت تمام‌‏‏قد مجموعۀ مدیریتی اعمّ از مدیرعامل، معاون خبر، سردبیر، دبیر تحریریه و گروه دبیران سرویس‌‏های مختلف این خبرگزاری از استقرار گروه ویراستاری در کنار هیئت‏‌تحریریه و تأیید شیوه‏‌ها و استانداردها و سبک‏‌وسیاق ویراستاران بوده است. بدون اغراق می‌‏توان گفت در این سه سال و به‏‌رغمِ تغییر دو گروه مدیریتی، ثبات در نگاه به ضرورت حضور ویراستار در کنار تحریریه و بسط ید ویراستاران در اِعمال ضوابط مختلف ویرایش، از تصویب شیوۀ دستورخط مورد نظر فرهنگستان زبان و ادب فارسی در دو کتاب دستور خط و فرهنگ املایی خط فارسی تا برگزاری چندین دورۀ آموزش ضمن‏‌خدمت و …، باعث پدید آمدن نوعی حساسیت به جایگاه زبان فارسی، وسواس زبان‏‌شناختی و دغدغۀ درست‏‌نویسی در میان اعضای هیئت‌‏تحریریۀ این خبرگزاری شده است.

باید پدید آمدن این حساسیت، وسواس و نگرانی را به فال نیک گرفت و به آیندۀ گسترش این روحیه در میان خبرنگاران و جامعۀ رسانه‏‌ای ایران امیدوار بود؛ اما نمی‌‏توان از دشواری کار رویارویی با حجم عظیم شلختگی و بی‏‌سروسامانی بیرون از این گلخانۀ کوچک نیز سخنی نگفت. در برهوت بی‏‌دروپیکری که فضای رسانه‌‏های فارسی‏‌زبان دیجیتال در آن گرفتارند، هر نوع نوشتۀ بی‏‌قاعده و قانونی با ذکر یک اصطلاح نوآیین درست‏‌ودرمان و دل‏‌انگیز می‌‏شود! و آن اصطلاح چیزی نیست جز رعایت اصول «سئو» برای ارتقای رتبۀ هر وبگاه در رده‌‏بندی‌‏هایی که گوگل و الگوریتم‌‏های پیدا و پنهانش بر ما تحمیل می‏‌کنند.

نمونه‌‏های معدودی از تحمیل این اصول را به‏‌اختصار و در سه سرفصل می‌‏توان یادآور شد:

 رعایت اصول واژه‌‏سازی فارسی ـ ساخت‏‌واژۀ فارسی

یکی از اصطلاحاتی که همین روزها (تیر 1400) به‌‏تواتر در خروجی خبری رسانه‌‏های فارسی‏‌زبان مشاهده می‏‌شود، اصطلاح مِن‏‌عندی گفت‏‌وگوهای «بین‌‏الافغانی» است! ظاهراً این اصطلاح اولین بار در حدود سپتامبر 2020 به ترند گوگل تبدیل شده است. می‌‏دانیم هیچ ضرورتی ندارد برای ساخت یک اصطلاح یا عبارت جدید در زبان فارسی از ابزار و ساخت‏‌های عربی (و در اینجا الف و لام عربی؛ الـ) استفاده کنیم؛ پس صورت درست‏‌تر این اصطلاح باید «بین‌اافغانی» باشد. اما اگر رسانه‌‏ای از این اصطلاح در عنوان و اجزای خبر یا «لید» و متن آن استفاده کند، در رقابت برای بالا آمدن در نتایج جست‏‌وجوهای گوگل فرصتی برای دیده شدن نخواهد داشت. تفاوت میان نتایج جست‏‌وجو در گوگل بسیار چشمگیر است: یک میلیون و دویست‌‏هزار نتیجه برای «بین‏‌الافغانی» و فقط سه‏‌هزار نتیجه برای «بیناافغانی»!

رعایت دستورخط مصوب فرهنگستان

همین داستان دربارۀ رعایت دستورخط مصوّب فرهنگستان نیز صادق است؛ صورت نامرجّح «رُبات» با 31میلیون نتیجه را بسنجید با صورت مرجّح «روبات» با اندکی بیش از 6میلیون نتیجه؛ یا صورت نامرجّح «جرات» با 12میلیون نتیجه را بسنجید با صورت مرجّح «جرئت» با اندکی بیش از یک‏‌میلیون نتیجه. پس بدنۀ رسانه و فضای دیجیتال حق خواهد داشت اگر از توصیه‌‏های دستورخط فرهنگستان سر باز تابد.

درستی انتخاب ضبط اعلام

آشفتگی در شیوۀ درست ضبط نام ژرار آرو (Gérard Araud)، سفیر پیشین فرانسه در ایالات‌‏متحده، نمونه‌‏ای از بی‌‏اعتنایی فعالان فضای دیجیتال و رسانه‏‌های مختلف فارسی‌‏زبان به ساده‏‌ترین شیوه‏‌های ضبط اعلام است. درحالی‏‌که ضبط درست و مطابق با تلفظ فرانسوی این نام، «ژرار آرو» فقط 1500 نتیجه در جست‌‏وجوی گوگل را نشان می‌‏دهد، یکی از چند ضبط نادرست آن «جرارد آرور!» که نشان از رویکرد غالب مترجمان انگلیسی‌‏خواندۀ ما دارد، در جست‌‏وجوی گوگل بیش از ده‌‏میلیون نتیجه را نشان می‏‌دهد!

سرراست‏‌ترین نتیجه‏‌ای که از این چند نمونه می‌‏توان گرفت این است که، با این شیوه از کار و کوشش کنونی جامعۀ ویراستاران و دلواپسان خط و زبان و ادب فارسی، دغدغۀ درست‌‏نویسی مدت‌‏هاست که در برابر «سودای سئو» سپر انداخته است و برای بهبود اوضاع فکر دیگری باید کرد.

پی‌‏نوشت

*  لید (lead): اولین یا مهم‌‏ترین پاراگراف هر خبر

*  ترند (trend): گرایش و تمایل؛ در فضای دیجیتال به معنای محبوب شدن هر واژه یا اصطلاح

*  گوگل ترندز (google trends): یکی از امکانات تحت وب شرکت گوگل که میزان محبوبیت جست‌‏وجوی کلیدواژه در موتور جست‌‏وجوی گوگل را به نمایش می‏‌گذارد.

*  بایگانی (cashed): ذخیرۀ دائمی در فضای مجازی

 

** اين مطلب در خبرنامۀ شمارۀ 8 (تير1400) درج شده است.

پست های توصیه شده