دهم مرداد تولد محمود دولتآبادی است. نویسندهای با نثری رشکبرانگیز که چشماندازهای نادیدهای را به داستان فارسی افزوده است. نویسندهای از تبار بیهقی و طرسوسی و فرامرز بن خداداد. کمتر کتابخوانی را میتوان یافت که نوشتهای از دولتآبادی نخوانده باشد. نه شیفتۀ القاب است و نه نیازمندِ ستایش و میدانم که لقب «استاد» برای نویسندهای مردمی چون او از قدرش میکاهد.
پس فقط میگوییم آقای دولتآبادی عزیز، تولدتان مبارک. سایهتان برقرار و قلمتان پایدار.
هومن عباسپور
@anjomanvirastaran