در نشستی که روز دوشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۸ در بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، کانون زبان پارسی برگزار شد، گفته‌های نُه تن از همکاران مؤسسۀ فرانکلین مطرح شد. در ابتدای نشست از اعضای هیئت‌مدیرۀ پیشین، به‌ویژه ریاست هیئت‌مدیرۀ قبلی، استاد فریبرز مجیدی، با اهدای لوحِ تقدیر قدردانی شد.
نخستین سخنران این نشست، گلی امامی، رئیس هیئت‌مدیرۀ انجمن صنفی ویراستاران، گفت: نشر در ایران به قبل و بعد از فرانکلین تقسیم می‌شود و کارهایی که در آن انتشارات انجام می‌شد هنوز هم آموختنی است. وی به نحوۀ تشکیل مؤسسه فرانکلین در نیویورک و تأسیس شعبات آن در کشورهای دیگر و هدف و برنامۀ آن مؤسسه اشاره کرد و از موفقیت‌هایی که شعبۀ ایران به همت همایون صنعتی‌زاده کسب کرد سخن گفت.
هومن عباسپور، نایب‌رئیس انجمن ویراستاران، فعالیت‌های گستردۀ مؤسسۀ فرانکلین را در قالب همکاری با ناشران در ترجمه و تألیف کتاب، تأسیس چاپخانۀ افست، کاغذ پارس، تولید و انتشار کتاب‌های درسی، تدوین دایره‌المعارف فارسی، فرهنگنامۀ کودکان و نوجوانان، مجلات پیک برشمرد. وی شمار آثار ترجمه و تألیف این مؤسسه را هشت‌صد عنوان ذکر کرد که اکثر آن‌ها از آثار ماندگار در نشر ایران شدند. همچنین همکاران و آموزش‌دیدگان فرانکلین را معرفی کرد که هر یک در نشر ایران منشأ خدمات شایسته‌ای شدند.
در این نشست بخش‌هایی از گفت‌وگوهای ضبط‌شده با گیلیارد عرفان، کارشناس امور هنری فرانکلین، و احمد سمیعی گیلانی، ویراستار و مترجم، که ویژه این نشست تهیه شده بود پخش شد. همچنین مطالب مکتوبی از عبدالحسین آذرنگ و علی صلح‌جو، مترجم و ویراستار و از همکاران مؤسسۀ فرانکلین، قرائت شد. آذرنگ در ذکر تفاوت مدیریت صنعتی‌زاده و مهاجر این پاسخ را ارسال کرده بود که مدیریت این دو به هیچ وجه قابل مقایسه نیست. همایون صنعتی‌زاده مدیری بود بلندپرواز، دورپرواز و تحول‌خواه که حاصل کارش به سود ارتقای فرهنگی بود، اما علی‌اصغر مهاجر مدیری بود با شخصیتی ضعیف، منفعت‌جو، بدون انگیزه‌های فرهنگی که فقط کارش حفظ کردن وضعیت موجود بود.
منوچهر انور، مترجم و کارگردان، نحوۀ آشنایی خود با همایون صنعتی‌زاده را بیان کرد و گفت صنعتی‌زاده استعدادهای دیگران را کشف می‌کرد و راه را برای پیشرفت کارمندانش هموار می‌کرد و آن‌ها را برای دیدن دوره‌های تخصصی به خارج می‌فرستاد و البته کارش همیشه حساب و کتاب داشت و بی‌جهت به کسی لطف نمی‌کرد.
اصغر مهرپرور، معاون تولید فرانکلین و عضو هیئت‌مدیرۀ انجمن ویراستاران، در این نشست گفت در دایره‌المعارف فارسی مصاحب، برای آنکه این کتاب غلط تایپی نداشته باشد، هر صفحه آن را نُه بار می‌خواندند. وی به سختی‌هایی که برای انتشار هر هفته یک کتاب جیبی متحمل می‌شد اشاره کرد. مهرپرور دربارۀ کریم امامی گفت که بسیار باوسواس و اخلاق‌مدار بود، چشمش به غلط‌های تایپی حساس بود و خیلی زود متوجه آن‌ها می‌شد. در دورۀ مدیریت او بخش ویرایش و تولید کتاب تحولی چشمگیر داشت.
بهنام رمضانی‌نژاد، کارشناس نشر و ویراستار، که مدیریت این نشست را به عهده داشت گفت: اگر قرار باشد دربارۀ صنعت نشر پژوهش کنیم، بدون بررسی و شناخت سازوکار ویرایش و تولید در فرانکلین پژوهش ما ناقص خواهد بود.
در بین جلسه، گفت‌وگو با نورالله مرادی، که سال‌ها در فرانکلین همکاری داشت، به صورت صوتی پخش شد. این جلسه با گفته‌هایی از حسن انوری، دربارۀ چرخۀ انتشار کتاب‌های درسی در فرانکلین و صحبت‌هایی از داوود موسایی و ایرج پارسی‌نژاد دربارۀ خاطراتشان از همایون صنعتی‌زاده به پایان رسید.
[Best_Wordpress_Gallery id=”94″ gal_title=”7بهمن ۹۸”]
