آداب ویراستاری
| احمد سمیعی گیلانی | منتشرشده در: نشر دانش، شمارۀ ۱۷ | مرداد و شهریور ۱۳۶۲ |
در این گفتار خواهم کوشید نکته‌هایی چند را که در خلال خدمات ویرایشی دستگیرم شده است مدار بحث سازم و حاصل برخی از تجربه‌های خود را عرضه دارم.
مصداق ویراستار در نزد ما هم با مصداق «ادیتور» و هم با از آنِ «کاپی‌ادیتور» فرق دارد. مواردی پیش می‌آید که در برابر ویراستار صرفاً ادای وظایفی قرار می‌گیرد که برعهدۀ «کاپی‌ادیتور» است. درعوض، مواردی هم پیش می‌آید که عملیات ویرایشی از محدودۀ کار «ادیتور» تجاوز می‌کند. درحقیقت، آنچه به نام اثر به ویراستار سپرده می‌شود ازجهت محتوا و بازنمود در طیف گسترده‌ای از آراستگی و صحت و اعتبار جای می‌گیرد … اگر ویرایش را به مفهوم متعارف خودمان بگیریم، ویراستار به‌ناچار وظایفی بر عهده دارد که ایفای آن‌ها درجه‌ای از تبحر و تخصص و الزامات ویژه‌ای را اقتضا می‌کند. این معنی در خور توجه است که هرچند خدمات ویرایشی را نظراً می‌توان به شاخه‌های متعددی بخش‌بندی نمود و برای هر شاخه متخصصانی گماشت، عملاً کمبود نیروی انسانی ما هر استفاده از ویراستار همه‌فن‌حرف را ناگزیر و در عین حال معقول می‌سازد…
متن کامل مقاله را در پیوند زیر بخوانید.
