آگهی دعوت به مجمع عمومی عادی سالیانه و مجمع فوق‌العادۀ انجمن صنفی کارگری ویراستاران شهر تهران

|   آگهی دعوت به مجمع عمومی عادی سالیانه و مجمع فوق‌العادۀ
انجمن صنفی کارگری ویراستاران شهر تهران   |

 

تاریخ: ۱۱/۱۰/۱۴۰۱

 شماره: ۶۹۶-۱

 بدین‌وسیله از اعضای انجمن صنفی ویراستاران دعوت می‌شود که در جلسۀ مجمع فوق‌العاده و مجمع عمومی عادی سالیانه از ساعت ۹:۳۰   تا ۱۳  در تاریخ پنجشنبه ۶  بهمن حضور یابند.

 

* این جلسه حضوری است و نشانی محل برگزاری آن متعاقباً اعلام خواهد شد.

 

  • دستور جلسۀ مجمع فوق‌العاده

۱) گسترش حوزۀ فعالیت انجمن از شهر تهران به استان تهران

۲) اصلاح بندهایی از اساسنامه

 

  • دستور جلسۀ مجمع عادی

۱) تصمیم در خصوص بند ۱۱ مادۀ ۱۳ اساسنامه و تفویض اختیار به هیئت‌مدیره برای تعیین حق عضویت و ورودیۀ اعضا

۲) تعیین مبلغ حق عضویت سالانه

۳) اعلام گزارش‌های عملکرد هیئت‌مدیره، خزانه‌دار، بازرس

۴) برگزاری انتخابات هیئت‌مدیره و  بازرس

 

 

هیئت‌مدیره: گلی امامی، اصغر مهرپرور، هومن عباسپور، مهدی قنواتی، مهناز مقدسی

فراخوان مقالۀ کوتاه برای ویژه‌نامۀ روز ویراستار

فراخوان مقالۀ کوتاه برای ویژه‌نامۀ روز ویراستار

روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران در نظر دارد ویژه‌نامه‌ای به مناسبت روز ویراستار (۱۱ بهمن) تدوین و به‌صورت الکترونیکی منتشر کند. این ویژه‌نامه شامل مطالبی به قلم اعضای انجمن صنفی ویراستاران  در زمینه‌های زیر خواهد بود.

۱. تجربه

  • تجربۀ شخصی
  • بازگویی تجارب دیگران

۲. نقد و نظر

  • دربارۀ کتاب ویرایشی
  • دربارۀ مقالۀ ویرایشی

۳. یادی از بزرگان

  • یاد و خاطره‌ای از پیشکسوتان و بزرگان ویرایش
  • معرفی ویراستاران شاخص ایران و جهان

۴. اخلاق ویراستاری

  • اخلاق در ویرایش
  • ارتباط با پدیدآورنده
  • ارتباط با ناشر
  • ارتباط با دیگر ویراستاران

 

توجه

  • حجم هر مطلب حداکثر 300 کلمه باشد؛
  • هر شخص حداکثر می‌تواند دو مطلب ارسال کند؛
  • هر مطلب جداگانه در یک فایل ورد تایپ شود؛
  • برای هر مطلب عنوان مشخصی تعیین شود؛
  • چنانچه مطلب شما نیاز به تصویر دارد، فایل باکیفیت آن تصویر ضمیمه شود؛
  • شایسته است که مطالب ارسالی ساختاری مناسب با محتوا داشته باشد و پاکیزه و بدون ایرادهای ویرایشی باشد.
  • هنگام ذخیرۀ فایل نام فایل به این صورت نوشته شود:

موضوع ـ نام کامل نویسنده ـ تاریخ

نمونه: بازگویی تجارب دیگران ـ سمیه احمدی ـ 20-10-1401

  • مطالب از طریق رایانامه به نشانی: anjoman.virastar@gmail.com به دبیرخانه ارسال شود؛
    • به علت مشکلات ارسال ایمیل در حال حاضر، لطفاً اطمینان حاصل کنید که ایمیل به دبیرخانه رسیده باشد. (دبیرخانه اعلام وصول می‌کند. اگر پس از سه روز کاری اعلام وصول دریافت نکردید، با دفتر انجمن تماس بگیرید.)
  • آخرین فرصت ارسال مطالب بیست‌وپنجم دی 1401 است؛
  • این فراخوان محدود به اعضا نیست اما مطالب دریافتی از اعضای پیوستۀ انجمن صنفی ویراستاران در اولویت است.

 

* دبیرخانه در انتخاب و ویرایش مطالب آزاد است.

گزارش جلسه هم‌اندیشی با اعضا

|   گزارش جلسه هم‌اندیشی با اعضا   |

دوشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۱

تا پایان سال دو فعالیت مهم داریم یکی برگزاری مجمع عمومی عادی است
و دیگری انتشار ویژه‌نامه‌ای برای روز ویراستار که امیدواریم با مطالب دریافتی از
اعضای انجمن این ویژه‌نامه را پربار کنیم.

 

این هم‌اندیشی با حضور سی تن از اعضای انجمن و پنج تن از اعضای هئیت‌مدیره برگزار شد. در ابتدای نشست خانم مقدسی، ضمن اظهار همدردی با مردم داغدار و آسیب‌دیدۀ اخیر، به توقف فعالیت‌های فضاهای مجازی انجمن در ماه‌های اخیر اشاره کرد و از اعضا درخواست کرد نظرشان را مبنی بر ادامۀ فعالیت‌هایی انجمن در فضاهای مجازی اعلام کنند. دبیر انجمن برای اعضایی که طی یک سال اخیر به عضویت پیوسته درآمده و دربارۀ کارهای انجمن پرسش‌هایی مطرح کرده بودند، گزارشی دربارۀ فعالیت‌های انجمن عرضه کرد. وی گفت که آخرین دیدار با اعضا در کتابفروشی فرهنگان در تاریخ ۲۸ شهریور بوده است و تصمیم بر آن بود که برنامۀ دیدار حضوری با اعضا را بیشتر کنیم، اما موفق نشدیم.

گزارش کوتاهی از فعالیت‌های انجمن که در این هم‌اندیشی عرضه شد به قرار زیر است.

 

فعالیت‌های انجمن
  • کمیسیون آموزش

برگزاری دورۀ جامع نگارش و ویرایش (یک بار در سال)؛

برگزاری دورۀ نگارش و ویرایش متون کودک و نوجوان (دومین دوره در 1401 برگزار شد و به علت مشکلات اینترنت و متصل نشدن فراگیران خارج از تهران در نیمۀ راه متوقف و مابقی شهریه‌ها برگردانده شد)؛

برگزاری کارگاه‌های تخصصی و تک‌درس، از جمله کارگاه ویرایش رایانه‌ای، کارگاه ویرایش داستان، کارگاه مبانی نظری ترجمه، کارگاه ویرایش ترجمۀ متون فرانسه، کارورزی.

کمیسیون امور ویرایشی

گرفتن کارهای ویرایشی و محول‌کردن آن به اعضای توانمند که با انجمن همکاری کرده بودند و نظارت بر کار آنان؛

معرفی کردن اعضا به متقاضیان همکاری با ویراستاران؛

مشاوره دادن به پدید‌آورندگان  برای بهبود آثارشان؛

تهیه و تنظیم شیوه‌نامه برای ناشران؛

مشاوره به ویراستاران در زمینه‌های گوناگون در امر ویرایش.

کمیسیون پژوهش

تدوین شیوه‌نامۀ انجمن (در دستور کار قرارگرفته است)؛

تدوین نرخ‌نامۀ ویرایش و روزآمدکردن آن به صورت هرساله (در وبگاه انجمن قرار گرفته است)؛

مشاوره به پدیدآورندگان برای کارهای پژوهشی.

کمیسیون امور صنفی و حقوقی

مشاوره به ناشران، پدیدآورندگان و ویراستاران در امور حقوقی و صنفی و تنظیم قراردادها؛

پیگیری امور بیمه‌ای ویراستاران در خانه کتاب و صندوق اعتباری هنر؛

گرفتن تخفیف‌های کتاب در مقاطع گوناگون از ناشران و کتابفروشی‌ها.

روابط عمومی و دبیرخانه

تهیۀ مطالب، تنظیم، صفحه‌آرایی و انتشار خبرنامه در هر ماه به صورت الکترونیک؛

تولید محتوا برای فضاهای مجازی انجمن؛

انتشار مطالب مفید برای ویراستاران از جمله مقاله و معرفی کتاب در اینستاگرام؛

پشتیبانی و روزآمدکردن وبگاه انجمن و مدیریت شبکه‌های مجازی انجمن؛

پاسخ‌گویی به اعضا و فراگیران دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی؛

انتشار آگهی درخواست ویراستار در فضاهای مجازی؛

پیگیری امور اداری انجمن و مکاتبات با ادارات و مراکز فرهنگی؛

پیگیری امور مالی و حسابداری و تنظیم انواع مدارک برای امور مالیاتی و ثبتی؛

برگزاری مجامع عمومی و فوق‌العاده؛

تدوین تغییرات لازم در اساسنامه برای مجامع؛

برگزاری جلسات هیئت‌مدیره و تنظیم صورتجلسات و گزارش‌های ماهیانه و فصلی؛

برگزاری جلسات کمیسیون‌ها و برخی اعضا؛

تهیه و ارسال  کارت عضویت،

همکاری با برخی مجلات برای انتشار مطالب اعضا از جمله معرفی کتاب‌های تازه؛

تهیۀ مطلب برای صفحۀ اختصاصی انجمن در هر شماره از مجلۀ جهان کتاب؛

هماهنگی نشست‌های انجمن با سازمان‌ها و حضور در نمایشگاه‌ها؛

 

مشکلات انجمن

کند‌شدن و قطع‌شدن اینترنت و اختلال در کلاس‌های مجازی و انصراف فراگیران شهرستانی

فیلترشدن فضاهای مجازی (اینستاگرام، تلگرام، واتسپ) و بارگذاری‌نکردن محتوا در این فضاها

نامناسب بودن شرایط کشور برای فعالیت‌های انجمن خصوصاً در بخش آموزش

واکنش‌های تند برخی مخاطبان برای اجرای فعالیت‌های انجمن، از جمله آموزش که مهم‌ترین منبع درآمدی انجمن است.

کمبود اندوختۀ مالی به‌سبب پایین‌بودن حق عضویت و تعداد اعضا و نیز نداشتن حامی مالی جدی و مستمر و پایین بودن درآمد آموزش.

به تعلیق درآمدن کشوری‌شدن انجمن‌های حوزۀ فرهنگ و هنر و رسانه به‌سبب ایرادهایی که دیوان عدالت اداری به متن شیوه‌نامۀ تأسیس این انجمن‌ها گرفته است و در نتیجه، به تعویق افتادن برگزاری مجامع عمومی عادی سالانه این انجمن‌ها

نداشتن نیرو برای امور حسابداری و مالی و مالیاتی در انجمن

نداشتن نیروهای داوطلب برای برخی کارهای انجمن

اِشراف نداشتن دبیرخانۀ انجمن به توانمندی اعضا برای معرفی آنان به ناشران و متقاضیان ویراستار

همسو نبودن توقع ویراستاران با سفارش‌دهندگان که گاه موجب پدیدآمدن مشکلاتی می‌شود که رفع آن از عهدۀ انجمن خارج است.

توقع اعضا از انجمن برای دادن خدمات ویژه به اعضا، درحالی‌که انجمن نهادی غیردولتی است که برای قدرتمندشدن صنف تشکیل شده و باید با حمایت مادی و معنوی خودِ اعضا پابرجا باشد و فعالیت کند.

نداشتن مکان مجزا و مستقل برای انجمن (این انجمن از ابتدای تأسیس در دفتر انتشارات همیشه مستقر بوده است و توانایی مالی ندارد که بتواند مستقل شود)

نداشتن فضای مناسب و رایگان برای برگزاری جلسات با اعضا یا برگزاری کلاس‌های آموزشی

نداشتن فضای مناسب برای برگزار مجامع عمومی و فوق‌العاده

هزینه‌های بسیار بالا برای برگزاری انواع نشست‌ها برای انجمن

 

نیاز به همیاری
  • تأمین مخارج انجمن
  • تأمین مکان به صورت رایگان برای جلسات و نشست‌ها و کارگاه‌های آموزشی
  • حمایت ویراستاران حرفه‌ای از انجمن و برقرارکردن نظام دستیاری با هدف تقویت ویراستاران تازه‌کار
  • شناساندن انجمن به مراکز و مؤسسات و ناشران
  • گرفتن طرح‌های پژوهشی با هدف اشتغال‌زایی اعضا و درآمدزایی انجمن
  • تولید محتوا برای فضاهای عمومی انجمن و خبرنامه
  • همکاری با دبیرخانه برای کارهای جاری از جمله فهرست‌کردن کتاب‌های اهدایی، تهیۀ نماهنگ‌های کوتاه از محتواهای تصویری محفوظ در دبیرخانه، تهیۀ جزوات آموزشی، پیاده کردن برخی پوشه‌های صوتی، حروفچینی مقالات قدیمی برای انتشار در فضاهای مجازی.

 

مسئولیت‌های موظف انجمن تا پایان سال

برگزاری مجمع عمومی عادی و فوق‌العاده تا بهمن‌ماه برای انتخاب هیئت‌‌مدیره و بازرس و تغییر انجمن ویراستاران شهر تهران به استان تهران (به سبب آنکه برگزاری مجمع برای تمدید گواهی ثبتِ انجمن کشوری با مخالفت دیوان عدالت اداری مواجه شده است و وضعیت این انجمن‌ها نامعلوم است.)

گرامی‌داشتن روز ویراستار با انتشار ویژه‌نامه‌ای الکترونیک با درج نوشته‌های اعضا انجمن که به صورت فراخوان به اعضا اعلام می‌شود.

 

 ***

پس از گزارش دبیر انجمن، برخی اعضای هیئت‌مدیره و مدرسان دوره‌های آموزشی انجمن گفت‌وگو کردند. آقای هومن عباسپور، نایب‌رئیس هیئت‌مدیره، به ضرورت حمایت اعضا از انجمن، در شرایط سخت کنونی، اشاره کرد و اینکه تأسیس انجمن ویراستاران کار ساده‌ای نبود و باید تلاش کنیم تا این انجمن پربار و موفق پیش برود.

آقای جواد رسولی، عضو هیئت‌مدیره و رئیس کمیسیون امور صنفی و حقوقی، به دشوار بودن دخالت انجمن در امور حقوقی ویراستاران اشاره کرد و اینکه انجمن تاکنون در جایگاه مشاور تلاش کرده است این مشکلات را حل کند یا راه‌حل‌هایی به متقاضیان بدهد. وی افزود امیدواریم، بعد از برگزاری مجمع و با پیوستن افراد جدید به عضویت انجمن، نیروهایی به کمیسیون امور صنفی و حقوقی بپیوندند و این کمیسیون فعال‌تر بشود.

خانم لیلا اثناعشری، بازرس انجمن، به اهمیت فعال‌بودن انجمن اشاره کرد و اینکه بخش فرهنگی می‌تواند سهم بزرگی را برای آگاهی‌بخشی به جامعه به عهده بگیرد و انجمن نیز به سهم خود برای توسعۀ فرهنگ و پرورش نیروهای مستعد می‌تواند قدم بردارد. وی افزود که سال‌هاست با انجمن همکاری نزدیک دارم و شاهد تلاش‌های اعضای هیئت‌مدیره و مجموعۀ گردانندگان انجمن هستم که چه تلاشی برای حفظ این انجمن می‌کنند که جای تقدیر دارد.

آقای مهدی قنواتی، عضو هیئت‌مدیره و رئیس کمیسیون آموزش، به اهمیت برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی انجمن اشاره کرد و گفت که باوجود مشکلات پدیدآمده در برگزاری کلاس‌های برخط، در تلاشیم کارگاه‌‌هایی را تا پایان سال برگزار کنیم که از اعضا درخواست می‌کنیم برای اطلاع‌رسانی آنها کمک کنند.

خانم نازنین خلیلی‌پور، مدرس درس ویرایش ترجمه، به ضرورت فعال بودن نهادهای مدنی و انجمن‌ها اشاره کرد و گفت که انجمن باید در این روزهای ناآرام وظایف صنفی خود را به انجام برساند و برای ارتقای فرهنگ کوشا باشد. خاموش بودن انجمن امکان ارتباط و گفت‌وگو را از بین می‌برد و نباید بگذاریم اینچنین بشود.

آقای علیرضا نیکزاد، مدرس درس ویرایش رایانه‌ای، به اهمیت حفظ انجمن اشاره کرد و گفت که مشکلات کنونی نباید مانع فعال‌بودن انجمن و بخش‌های فرهنگی باشد. با توجه به اینکه انتشار کتاب متوقف نشده، ویرایش هم متوقف نمی‌شود. می‌توان با همفکری و همکاری اعضا بخش‌هایی را فعال کرد و انجمن را پویا نگه داشت.

خانم شیوا حریری، ویراستار متون کودک و نوجوان، به نداشتن ویراستار مجرب در حوزۀ کودک و نوجوان اشاره کرد و افزود که گاه ویراستاران، چه در حوزۀ کودک و چه در حوزۀ متون بزرگسال، توجه نمی‌کنند که صاحب اثر چه می‌‌خواهد و چه سهمی دارد و ارتباط مناسبی با صاحب اثر برقرار نمی‌کنند و تغییراتی می‌دهند که جایز نیست و همین امر مشکلاتی در کار پدید می‌آورد. وی بر اینکه ویراستاران مسئولیت خود را بشناسند تأکید کرد و افزود انجمن باید تلاش خود را ادامه دهد و این فضای تعاملی را حفظ کند و فعالیتش را در شرایط کنونی متوقف یا کُند نکند و کمک کند که جایگاه ویراستار و مسئولیت او شناخته شود.

در ادامه، دیگر اعضای انجمن پیشنهادها و دیدگاه‌های خود را مطرح کردند که در زیر به آنها اشاره می‌کنیم.

آقای مجید پوراسماعیل چند موضوع را مطرح کرد: 1) ویراستاران آزادکار در میان ناشران و دیگر صنوف شناخته‌شده‌ نیستند و عموماً حرفۀ ویراستاری و حتی انجمن ویراستاران را نمی‌شناسند و بهتر است انجمن راهی برای شناساندن این افراد و این صنف و انجمن بیابد؛ 2) بهتر است انجمن نظام دستیاری را برقرار کند که ویراستاران تازه‌کار یا کم‌تجربه بتوانند از تجارب ویراستاران مجرب بهره بگیرند و بیاموزند و نیز امکان پرسش‌وپاسخ در گروه‌های مجازی انجمن فراهم شود که اعضا تجربه‌هایشان را به هم منتقل کنند؛ 3) روی کارت‌های عضویت نام انجمن صنفی ویراستاران به‌وضوح درج نشده و کسانی که نشان (لوگوی) انجمن را نشناسند نمی‌تواند بفهمند که این کارت متعلق به انجمن صنفی ویراستاران است.

خانم نیکوخوی، از اینکه این انجمن تشکیل شده و ویراستاران می‌توانند با هم گفت‌وگو کنند اظهار خرسندی کرد و اشاره کرد که ویراستاری کتاب‌های کودک و نوجوان را هم انجام می‌دهد. وی به فرصت‌های همکاری در انجمن اشاره کرد و گفت که حال حاضر برای ویرایش کتابی که از فارسی به انگلیسی ترجمه شده نیاز به ویراستار انگلیسی دارد و درخواست کرد نیرویی را در این زمینه به ایشان معرفی کنند.

آقای محمد آرا: بهتر است انجمن گروه تلگرامی داشته باشد تا این نوع صحبت‌ها و دیدگاه‌ها در آنجا مطرح بشود.

خانم مهری تقی‌پور: بهتر است فضاهای مجازی انجمن مهربانانه باشد تا اعضا بتوانند بدون نگرانی از قضاوت‌شدن پرسش‌های ویرایشی خود را مطرح کنند و پاسخ بگیرند.

آقای حسین ملکی پیشنهاد کرد که آموزش خط تحریری به کارگاه‌های آموزشی انجمن اضافه شود و ایشان اعلام آمادگی کرد که، با تجربه‌ای که در این زمینه دارد، آموزش آن را به عهده خواهد گرفت.

خانم لیدا شجاعی، با توجه به سابقۀ کاری خود در حوزۀ رسانه پیشنهاد کرد انجمن پادکست (پوشۀ صوتی) داشته باشد تا بتواند از طریق برنامه‌های صوتی یا رادیویی خودش را معرفی کند. وی اعلام آمادگی کرد که،  اگر انجمن بپذیرد، حاضراست برای این موضوع اقدام کند و طرح خود را به هیئت‌مدیره بدهد.

 

این جلسه در ساعت 20 به اتمام رسید.

بیست‌ویکمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

بیست‌ویکمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

بیست‌ویکمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد.

بیست و یکمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول گزارش دیدار اعضای هیئت مدیره با اعضای انجمن دربوستان فرهنگان رازی؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش کمیسیون‌ها؛ صفحۀ سوم، گزارش دیدار با مسئولان فیپا و فاپا؛ صفحۀ چهارم، ویرایش زبانی و مسئولیت‌های ویراستار، موفقیت اعضا و سوزن به خودمان.

متن کامل خبرنامه را اینجـــــا مطالعه کنید.

بیستمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

بیستمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

بیستمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد.

بیستمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول، مطالبی از زبان مدرسان دورۀ ویرایش و نگارش متون کودک و نوجوان و گزارش جلسۀ هیئت‌مدیره؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش کمیسیون‌ها؛ صفحۀ سوم، گفت‌وگو با هومن عباسپور در مورد دشواری‌های ضبط اعلام؛ صفحۀ چهارم، ویرایش صوری و مسئولیت‌های ویراستار، سؤال هفته و موفقیت اعضا.

متن کامل خبرنامه را اینجـــــا مطالعه کنید.

نام ویراستار در صفحۀ فیپا و فاپا

نام ویراستار در صفحۀ فیپا و فاپا

مدتی است که برخی ویراستاران اعلام کرده‌اند نامشان در صفحۀ فیپا درج نمی‌شود مگر آنکه ویراستار علمی باشند و حتی وقتی ناشر هم نام ویراستار را اعلام کرده، باز هم در صفحۀ فیپا نیامده است. برای طرح این موضوع و گفت‌وگو دربارۀ سازوکار بخش فهرست‌نویسی و اطلاع از قواعد و قوانین آن، درصدد شدیم با کارشناسان و مسئولان این مجموعه دیداری داشته باشیم. با حمایت و راهنمایی خانم یعقوب‌پور، مدیرکل پردازش اطلاعات در کتابخانۀ ملی، روز دوشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۱ جلسه‌ای برگزار شد. گزارشی از این جلسه در ادامه آمده است.

مهناز مقدسی، دبیر انجمن، نخست انجمن و فعالیت‌های آن را معرفی کرد و به ارتباط انجمن با مراکز و مجامع فرهنگی اشاره کرد و گفت پیش از تأسیس انجمن صنفی ویراستاران هیچ انجمن رسمی‌ای برای ویراستاران وجود نداشت و این انجمن  همۀ تلاش خود را به مستحکم‌کردن پایه‌های شغلی و علمی این صنف معطوف داشته است. در طول این سال‌ها نیز از حمایت‌های نهادها و سازمان‌های معظمی برخوردار بوده است، از جمله مرکز نشر دانشگاهی، خانۀ کتاب و ادبیات ایران، جهاد دانشگاهی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

مقدسی  سپس دربارۀ نرخ‌نامۀ ویرایش، که انجمن سال گذشته منتشر کرد، توضیح داد و گفت: ما برای تنظیم نرخ‌نامه باید به تعریف انواع ویرایش و مسئولیت‌های ویراستاران و رتبه‌بندی و تنظیم پایۀ شغلی آنان توجه ویژه‌ای می‌کردیم و اطلاعات دقیقی می‌دادیم که برای جامعۀ ویراستاران و اهالی نشر هم مفید باشد و احتمالاً این تعاریف  برای مسئولان فهرست‌نویسی نیز به کار خواهد آمد، زیرا تلقی از ویراستار صوری را روشن‌تر می‌کند و نشان می‌دهد که ویراستار صوری چه میزان مسئولیت‌ دارد و چقدر حضورش مهم است و نمی‌شود او را نادیده گرفت. مقدسی، در ادامۀ صحبت‌ها، مسئولیت ویراستاران زبانی و ترجمه و ساختاری و استنادی را نیز برشمرد.

جواد رسولی، رئیس کمیسیون امور صنفی و حقوق، گفت که تعدادی از ویراستاران ممکن است شغل ثابتی نیز داشته باشند و ویرایش کتاب را صرفاً به‌خاطر اعتبار و علاقه‌شان انجام بدهند. برای این گروه معمولاً مسائل مالی و حقوقی اولویت ندارد، اما ویراستاران بسیاری هستند که ویرایش شغل اصلی آنان است و حقوق ثابتی دریافت نمی‌کنند. از آن‌سو ناشران نیز توان پرداخت مبالغ بیشتر را به ویراستاران ندارند. آنچه برای ویراستار می‌ماند این است که نامش در بخش حقوقی کتاب و در کنار پدید‌آورندگان درج شود تا بتواند از مزایای این شغل، مانند عضویت در صندوق اعتباری هنر و برخورداری از بیمۀ پایه و تکمیلی، استفاده کنند. بنابراین بسیار مهم است که  حقوق معنوی ویراستار رعایت شود.

رسولی در ادامه گفت: اخیراً چند تن از اعضای انجمن با کمیسیون امور صنفی و حقوقی دربارۀ درج نشدن نامشان در فیپا گفت‌وگو کرده‌اند و مشخص شده که ناشر نام ویراستار را برای فیپا فرستاده اما همکاران کتابخانۀ ملی آن را ثبت نکرده‌اند.

خانم یعقوب‌پور، مدیرکل پردازش اطلاعات، نخست مسئولیت‌های بخش فهرست‌نویسی و فیپا را توضیح داد و دربارۀ مشکلاتی که از جانب ناشران و پدید‌آورندگان پیش می‌آید گفت و به قواعد بین‌المللی و بخش‌های بومی‌سازی‌شدۀ فهرست‌نویسی اشاره کرد. وی سپس  گفت که مسئولان فیپا موظف‌اند آنچه ناشر اعلام می‌کند در فیپا درج کنند و شخصاً در آن دخل و تصرف نمی‌کنند، اما بسیار پیش آمده که ویراستاران به بخش فیپا مراجعه کرده‌اند و گله داشته‌اند که چرا نامشان ذکر نشده و ما هم مستنداتی داده‌‌ایم که ناشر نامی را ذکر نکرده است. این ویراستاران حتی مشاوره خواسته‌اند که برای حل این مشکل چه کنند و ما هم توصیه کرده‌ایم که سعی کنند در قراردادشان ذکر کنند که نامشان در کجا باید ذکر شود، اما متأسفانه بسیاری از ویراستاران قراردادی ندارند.

یعقوب‌پور افزود که در بخش فهرست‌نویسی دو مرحله وجود دارد پیش از انتشار (فیپا) و پس از انتشار (فاپا). در موارد بسیاری، ناشر تغییراتی در صفحۀ حقوقی کتاب (پس از انتشار) می‌دهد و نام‌هایی را عوض یا حذف می‌کند و ما ناچار می‌شویم اسامی جدید را وارد کنیم که گاه اشخاص اعلام‌شده اصلاً ویراستار نیستند یا نسبتی فامیلی با ناشر دارند، ولی ویراستاران تصور می‌کنند که ما این کار را کرده‌ایم. از دیگر مشکلاتی که ناشران برای بخش فیپا ایجاد می‌کنند ندادن اطلاعات دقیق ویراستار شامل نام و نام خانوادگی دقیق و سال تولد ویراستار است که باید در فیپا شناسایی و سپس ثبت شود و وقتی اطلاعات ناقص است مسئولان فیپا آن را درج نمی‌کنند. همچنین گاه دو مسئولیت را با هم ذکر می‌کنند مثلاً می‌نویسند «صفحه‌آرا و ویراستار» که این دو مسئولیت هم‌طراز نیست و مواردی مثل این باعث می‌شود که بخش فیپا از درجِِ اسم فوق پرهیز کند.

یعقوب‌پور توصیه کرد که اگر ویراستاری به این مشکل برخورده باید مطمئن شود که: 1) ناشر نام او را در هنگام درخواست فیپا در زمرۀ پدیدآورندگان آورده باشد و نیز مشخصات کامل او (نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد) را ثبت کرده باشد؛ 2)  نام ویراستار در صفحۀ عنوان یا در شناسنامۀ کتاب، به‌صورت مجزا از نقش‌های دیگر، آمده باشد؛ 3)  ناشر نام افراد را در زمان انتشار کتاب تغییر نداده باشد.

یعقوب‌پور و دیگر کارشناسان حاضر در جلسه در مورد مسئولیت ویراستار صوری یا فنی و ادبی پرسش‌هایی داشتند و بر آن بودند که ویراستار صوری کار خاصی در کتاب انجام نمی‌دهد که نامش ذکر شود. این تلقی، پس از توضیحات کارشناسان انجمن، اصلاح شد و تغییر یافت.

دکتر خادمیان، در توضیحِ ذکر کردن نام ویراستار، افزود که اگر ویراستار علمی نامش در صفحۀ عنوان و در صفحۀ حقوقی بیاید، مسئولان فیپا نام او را هم در بخش پدیدآورنده و هم در بخش «شناسۀ افزوده» ذکر می‌کنند، اما نام ویراستاران دیگر را فقط در بخش «پدیدآورنده» می‌آورند و به آن شناسۀ افزوده اختصاص نمی‌دهند.

مهدی قنواتی دربارۀ تفاوت انواع ویرایش و ویراستار گفت و اشاره کرد که ما در سطوح بین‌المللی ویراستاری ذیل عنوان «ویراستار علمی» (scientific editor) یا  «ویراستار ادبی» (literate editor) نداریم و این‌ها عناوینی است که در ایران و بین برخی ناشران مرسوم شده. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم پنج نوع ویرایش میان ناشران متداول است که در نرخ‌نامه آمده و بهتر است مسئولان کتابخانۀ ملی نیز این عناوین را در نظر بگیرند. بسیاری از متون ویرایش محتوایی می‌شوند اما علمی نیستند؛ پس نمی‌توان گفت ویراستار علمی عنوان دقیقی است.

در پایان این جلسه، قرار شد انجمن طی جلساتی با ناشران و ویراستاران نکاتی را که برای ثبت در فیپا لازم است بدانند مطرح کند و آگاهی‌بخشی کند. خانم یعقوب‌پور و همکارانشان اعلام آمادگی کردند در صورتی که اعضای انجمن مایل باشند از کتابخانۀ ملی و بخش‌های علمی و فهرست‌نویسی دیداری داشته باشند، امکان این دیدار و نیز جلسات گفت‌وگو را فراهم کنند. ضمناً درخواست کردند که چنانچه مشکلاتی برای ثبت اسامی ویراستاران پدید آمد انجمن آن را با مسئول مستقیم فیپا مطرح کند تا اگر خطایی از بخش فیپا صورت گرفته شده باشد رفع گردد و اگر موضوع چیز دیگری باشد آن را اطلاع دهند.

شرکت‌کنندگان در این جلسه از انجمن، خانم‌ها مهناز مقدسی، لیلا اثناعشری، مهتاب میناچی و آقایان مهدی قنواتی و جواد رسولی، و از کتابخانۀ ملی خانم‌ها یعقوب‌پور، مدیرکل پردازش اطلاعات؛ جعفری، بخش فیپا؛ نمازی، مسئول واحد فیپا، سلطانی، بخش فهرست‌نویسی منابع کتابی؛ فعال، بخش فهرست‌نویسی منابع غیرکتابی، و آقای دکتر خادمیان رئیس گروه مستند‌سازی بودند.

نوزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

|  نوزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران  |

نوزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول، گزارش تقدیر از گلی امامی، رئیس هیئت‌مدیرۀ انجمن و گزارش هشتادوپنجمین جلسۀ هیئت‌مدیره؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش کمیسیون‌ها؛ صفحۀ سوم، برگزاری دورۀ کودک؛ صفحۀ چهارم، کتاب‌های صوتی و درست‌خوانی، سؤال هفته، موفقیت اعضا.

برای دریافت خبرنامه کلیک کنید

 

لطفاً پیشنهادهای خود را ازطریق راه‌های ارتباطی برایمان ارسال کنید.
روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران:
۸۸۵۱۴۶۱۴
anjoman.virastar@gmail.com
۰۹۹۲۵۹۹۱۷۶۱

هجدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

|  هجدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران  |

هجدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول، گزارش دیدار ویراستاران و ناشران؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش کمیسیون‌ها؛ صفحۀ سوم، سؤال هفته و گزارش جلسۀ هیئت‌مدیره؛ صفحۀ چهارم، گزارش نشست‌ها و موفقیت اعضا.

برای دریافت خبرنامه کلیک کنید

▫️لطفاً پیشنهادهای خود را ازطریق راه‌های ارتباطی برایمان ارسال کنید.

روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران:

۸۸۵۱۴۶۱۴
anjoman.virastar@gmail.com
۰۹۹۲۵۹۹۱۷۶۱

 

ویرایش داستان، چرا و چگونه

|  ویرایش داستان، چرا و چگونه  |

نشست مجازی معرفی «کارگاه داستان و ویرایش داستان» در ۹ تیر ۱۴۰۱ در وبینارپلاس برگزار شد. در این نشست، مهدی قنواتی، رئیس کمیسیون آموزش انجمن، با فرشته احمدی، پژوهشگر، ویراستار و مدرس این کارگاه، به گفت‌وگو نشست.

نخست، مهدی قنواتی به مشکلاتی که شیوع ویروس کرونا در چند سال اخیر پدید آورده اشاره کرد و گفت این همه‌گیری سبب شد که نتوانیم کارگاه‌ها را حضوری برگزار کنیم. اما اکنون شرایطی فراهم شده که برخی کارگاه‌ها را هم به‌صورت حضوری و هم برخط برگزار شود تا فراگیرانی که در شهرهای دیگر سکونت دارند بتوانند از کارگاه استفاده کنند.

پس از آن، پرسش‌هایی در خصوص ویرایش داستان و کارگاهی که از هفتۀ آینده شروع می‌شود مطرح شد و فرشته احمدی به آن‌ها پاسخ داد.

متن خلاق و داستان چیست؟

هر متنی که گزارش صرف نداشته باشد، به عالم خیال مربوط باشد و قابلیت راستی‌آزمایی نداشته باشد متن خلاق است. داستان یکی از متون خلاق است و دریچه‌ای است به جهانی دیگر. وجه تمایز همۀ متون خلاق تخیل است.

تفاوت بین داستان و رمان چیست؟

در کارگاه داستان و ویرایش داستان انواع داستان را معرفی می‌کنم. اما اینجا به‌اختصار می‌گویم که تفاوت انواع داستان در ساختار آن‌هاست. ساختار واژۀ کلیدی این کارگاه است. رمان و داستان و داستان کوتاه که از قرن نوزدهم به بعد شکل گرفته ساختار متفاوتی دارند، ضمن آنکه پیش از آن انسان موجودی بود اسیر سرنوشت، اما در دورۀ جدید فردگرایی اهمیت یافته است.

احمدی افزود: ما به‌طور عام از کلمۀ داستان استفاده می‌کنیم و منظورمان تمامی انواع آن است. داستان به هر نگارش خلاقی گفته می‌شود که شروعی دارد و با سلسله‌مراتبی در نقطه‌ای غیر از آغاز پایان می‌یابد. تفاوت بین رمان و داستان کوتاه را با مثالی می‌شود روشن کرد: رمان مثل شهر است و داستان کوتاه مثل یک آپارتمان. ضمن اینکه در رمان نویسنده فرصتی می‌یابد تا تصویرسازی و شخصیت‌پردازی کند، اما داستان کوتاه برشی از جهان است که شکلی مینی‌مالیستی و موجز دارد. این نکته را هم بگویم که شروع نگارش رمان آسان است اما ساختار و پایان دادن به آن بسیار دشوار است.

چند نوع ویرایش میان ناشران متداول است: صوری، زبانی، ترجمه، استنادی، ساختاری و محتوایی. ویرایش داستان شامل کدام یک از این‌هاست؟

ایدئال این است که ناشران هر کدام از این ویرایش‌ها را به متخصص همان ویرایش بدهند، اما چنین امری در نشر ما رایج نیست و ناشران نمی‌توانند هزینه‌های آن را بپردازند. ما در این کارگاه به‌صورت تخصصی به ویرایش ساختاری داستان می‌پردازیم، پس می‌توان گفت ویرایش داستان ویرایشی ساختاری است. ساختار روایت را می‌شناسیم. البته از زبان داستان هم نمی‌توان گذشت.

در ویرایش داستان تا حدودی هم به ویرایش زبانی وارد می‌شویم. به بیان دیگر، زبان یکی از عناصر ساختار داستان است.بسیار دیده‌ام که ناشران پس از پذیرفتن اثری داستانی فقط آن را ویرایش صوری و زبانی می‌کنند و به ویرایش ساختار آن نمی‌پردازند. جای این ویرایش واقعاً در نشر ما خالی است.

ویراستار داستان باید چه توانمندی‌ها و ابزاری داشته باشد؟

پیش از هر چیز، ویراستار داستان باید به ادبیات علاقه‌مند باشد و متون متنوعی را خوانده باشد. خواندن روایت‌های مختلف ساختار را در ذهن ما سروشکل می‌دهد. رد هر روایت در ذهن خوانندۀ آن می‌ماند و وقتی ذهن ساختار را شناخت بهتر می‌تواند آن را تجزیه و تحلیل کند. پس ویراستار باید مجهز باشد به علمی که پیش‌تر کسب کرده و نیز دائماً مطالعه کند. باید ساختمان داستان را خوب بشناسد بتواند داستان را بشکافد و اجزای مختلف آن را تجزیه‌وتحلیل کند تا بتواند به نویسنده پیشنهاد اصلاح بدهد.

آیا پس از آموختن این نوع ویرایش می‌توان وارد بازار کار شد؟

تفاوت این کارگاه با کارگاه داستان‌نویسی این است که در این کارگاه متخصص و کارشناس داستان پرورش داده می‌شود نه نویسندۀ داستان. بنگاه‌های انتشاراتی به متخصصانی که بتوانند داستان را تحلیل کنند نیاز دارند. می‌توان در بنگاه‌های انتشاراتی کار را با ویرایش صوری و زبانی داستان آغاز کرد و پس از مهارت‌ورزی کافی به ویرایش داستان نیز پرداخت. فعالیت‌های دیگری هم هست: نوشتن تحلیل داستان، نقد داستان، …

البته این کارگاه برای نویسندگان داستان هم مفید است چرا که به آن‌ها می‌آموزد چگونه داستانشان را تحلیل و واکاوی کنند.

برخی داستان‌ها ساختارمند نیستند. این نوع داستان‌ها را چطور باید ویرایش کرد؟

این نکته را فراموش نکنیم که ساختار قرار نیست دست‌وپای ما را ببندد. آگاهی دربارۀ ساختار ذهن ما را روشن می‌کند تا داستان را درست ببینیم. مسلماً داستان‌هایی هستند که باید با ملاک و معیار خودشان سنجیده شوند. شناخت ساختار داستان به ما می‌آموزد که با هر داستان چه مواجهه‌ای داشته باشیم و جهان‌بینی مستتر در آن را چگونه ادراک کنیم و با در نظر گرفتن همۀ این موارد با نویسنده همراه شویم.

موضوع اصلی این است که ویراستار همیشه باید دو سؤال را از خود بپرسد: اول، چه داستانی تعریف می‌شود؟ دوم، داستان چقدر خوب تعریف می‌شود؟

اگر ویراستار پاسخ این دو سؤال را به‌خوبی بداند، می‌تواند در ویرایش داستان به نویسنده کمک کند.

تصور کنیم داستان به لحاظ ساختاری مشکلی ندارد، حال ویراستار تا چه اندازه اختیار دارد که در زبان آن دست ببرد؟

این موضوع دربارۀ هر داستانی متفاوت است. بستگی به نثر دارد و اینکه نویسنده چقدر آگاهانه زبان متن را به هم ریخته است. نکتۀ مهم این است که ویراستار باید در کنار نویسنده و در خدمت او باشد نه در مقابل او. باید داستان او را دوست داشته باشد، آن را درک کند و بفهمد نویسنده چه قصدی داشته است. بدترین کاری که ویراستار می‌تواند انجام دهد این است که همۀ متن‌ها را طبق الگوی مشخصی ویرایش کند.

برای آموختن بهتر، به فراگیران این کارگاه چه توصیه‌ای می‌کنید؟

مهم است که به این حوزه علاقه‌مند باشند، بسیار مطالعه کرده باشند و به مطالعه ادامه دهند، منابعی را که در کارگاه توصیه می‌شود بخوانند و تمرین‌های هفتگی را انجام دهند تا کارگاه برایشان مفرح‌تر و کاربردی باشد.

اگر بخواهید کتابی معرفی کنید که برای مخاطبان مفید باشد مطالعۀ چه کتابی را توصیه می‌کنید؟

یکی از کتاب‌های ریچارد براتیگان، با عنوان باد همه چیز را با خود نخواهد برد، ظاهر آزادانه‌ای دارد ولی با تحلیل داستان متوجه می‌شویم چه اندازه ساختارمند است. این کتاب مفیدی برای شناخت نوع متفاوتی از داستان است.

کتاب دیگری را نیز توصیه می‌کنم: راستۀ کنسروسازان، اثر جان اشتاین بک. در این کتاب هم خیلی خوب می‌شود عناصر داستان را یافت.

چند ویراستار داستان خوب در کشور داریم یا شما می‌شناسید؟

ناشران چندان در پی ویرایش ساختاری داستان نیستند. معمولاً این‌طور است که اتفاقی متخصصی پیدا می‌شود که ساختار داستانی را بررسی می‌کند و به نویسنده پیشنهاد می‌دهد یا داستان‌ها را فقط ویرایش صوری و زبانی می‌کنند. البته در کارگاه‌های داستان‌نویسی افرادی را دیده‌ام که داستان‌های دیگران را بررسی می‌کنند و آن را اصلاح می‌کنند. بنابراین نمی‌توانم بگویم ویراستار داستان می‌شناسم.

به نظر می‌رسد این اولین باری است که کارگاهی با این عنوان و با قصد آموزش ویرایش داستان برگزار می‌شود.

 

در پایان، مهدی قنواتی در پاسخ به حاضرانی که دربارۀ ورود به بازار کار پرسیده بودند گفت تسلط به حوزۀ نگارش و ویرایش روندی تدریجی است و با گذشت زمان و تمرین بسیار و پشتکار ویراستار و نویسنده حاصل می‌شود. اگر بخواهیم صادق باشیم باید بگوییم که کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی قدم اول است و نمی‌توان گفت پس از گذراندن کارگاه یا دوره‌ای حتی بلندمدت می‌توان به‌سرعت وارد بازارکار شد. مهارتی که در این کارگاه آموزش داده می‌شود، و نیز مهارت‌های دیگر ویرایشی، تمرین و ممارست بسیار می‌طلبد.

 

برای مشاهدۀ نشست اینجا کلیک کنید.

نرخ‌نامۀ ویرایش از نگاه ویراستاران

نرخ‌نامۀ ویرایش از نگاه ویراستاران |

گزارش نشست هم‌اندیشی با اعضا، ۳۱ خرداد ۱۴۰۱ |

الهام اشجع  |  عضو پیوستۀ انجمن صنفی ویراستاران

 

تلاش چندین‌ماهۀ اعضای کارگروه نرخ‌‌نامۀ انجمن صنفی ویراستاران و برگزاری جلسات متعدد به تدوین نرخ‌نامه‌ای منتهی شد که از چندی پیش در وبگاه انجمن قرار گرفت. این نرخ‌نامه یک‌بار در نمایشگاه کتاب به نقد و نظر گذاشته شد و بار دیگر، در نشستی با برخی ناشران، دربارۀ آن صحبت شد و این‌ بار در جمع اعضای انجمن مطرح شد و اعضای کارگروه به پرسش‌های اعضا در جلسه‌ای مجازی پاسخ دادند؛ جلسه‌ای که در 31 خرداد برگزار شد.

 

در بخش اول نشست، نخست مهناز مقدسی، دبیر انجمن، دربارۀ جایگاهی که انجمن در میان انجمن‌های فرهنگی و صنفی به‌دست‌ آورده گفت و از کسانی که در این پیشرفت‌ها سهم داشتند قدردانی کرد و حضور خانم گلی امامی را در سمت رئیس هیئت‌مدیره افتخاری برای انجمن خواند. سپس استاد مهرپرور، عضو هیئت‌مدیره و خزانه‌دار انجمن، دربارۀ زحمات و تلاش‌های دبیرخانۀ انجمن و حمایت‌های بی‌دریغ انتشارات همیشه برای حفظ و اعتلای انجمن گفت. وی به مشکل مالی انجمن اشاره کرد و اینکه انجمن با حق عضویت‌های اندکی که دریافت می‌کند نمی‌تواند روی پای خود بایستد و نیاز به جذب حمایت‌های مالی دارد. مهرپرور افزود که شاید تلقی بشود اعضای هیئت‌مدیره حقوق می‌گیرند درحالی‌که هیئت‌مدیره و دبیر انجمن هیچ‌گونه دریافتی‌ای ندارند و حتی در زمان‌هایی کمک مالی هم می‌کنند. وی در ادامه گفت کم بودن همکاری داوطلبانۀ اعضای انجمن موجب شده که تمام زحمات بر دوش عدۀ اندکی باشد و این برای بقای انجمن کافی نیست. مهرپرور از همۀ اعضای انجمن درخواست کرد که برای حل مشکلات انجمن همراهی کنند و چاره‌ای بیندیشند.

جواد رسولی، رئیس کمیسیون امور صنفی، به‌ حمایت معنوی شخصیت‌های سرشناس فرهنگی از انجمن اشاره کرد و گفت بسیاری از ناشران فعال و مطرح تهران این انجمن را در جایگاه تشکلی علمی و فرهنگی به رسمیت می‌شناسند و برای نظرخواهی و معرفی ویراستار از انجمن کمک می‌خواهند. او از همۀ اعضای انجمن خواست در حد توان خود به پیشرفت انجمن کمک کنند.

در ادامه، هومن عباسپور، نایب‌رئیس انجمن، با اشاره به نزدیک بودن مجمع عمومی امسال برای انتخاب اعضای جدید هیئت‌مدیره گفت اعضای انجمن به‌جز شرکت در انتخابات لازم است که انجمن خود را یاری کنند و تأکید کرد که اگر هریک از اعضا فقط پنج‌درصد وقتشان را برای انجمن بگذارند، دیگر لازم نیست عدۀ کمی 95درصد وقتشان را به کارهای انجمن اختصاص دهند.

پس از آن، مقدسی با برشمردن کارهایی که اعضا در یاری انجمن می‌توانند انجام دهند گفت معرفی و شناساندن انجمن به مراکز فرهنگی و انتشاراتی و تشویق آن‌ها برای دریافت خبرنامۀ انجمن و اطلاع‌رسانی کارهای انجمن و کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی از جمله کارهای کوچکی است که اعضا می‌توانند برای انجمن خودشان بکنند.

نازنین خلیلی‌پور، مدرس دوره‌های ویرایش انجمن، نیز وجود انجمن صنفی را برای ویراستاران امری ضروری دانست و با برشمردن موفقیت‌های انجمن، پیگیری امور بیمه‌ای اعضا و اختصاص بن کتاب و به رسمیت‌شناختن ویراستار در صفحۀ حقوقی کتاب را حاصلِ داشتنِ صنف خواند و گفت که این انجمن در طول این سال‌ها توانسته کارهای پیوسته و هدف‌داری انجام دهد و بدون حاشیه و در فضایی دوستانه مسیر خود را طی کند.

در بخش دوم نشست، سیدحمید حیدری‌ثانی، از اعضای کارگروه نرخ‌نامه، دربارۀ چگونگی تدوین آن صحبت کرد و گفت ایدۀ اولیۀ تدوین نرخ‌نامه از تیر 1400 مطرح شد و پس از آن کارگروهی متشکل از خانم‌ها اثناعشری، فرهادی‌مهر، مقدسی و آقایان رسولی، شمس‌الدینی، صفری، عباسپور و خود ایشان یکشنبه‌ها به‌طور پیوسته جلسه برگزار کرد و نهایتاً در 17 بهمن 1400 سند نهایی روی وبگاه انجمن قرار گرفت. او این نرخ‌نامه را ابزار مناسبی برای اقناع سفارش‌دهندگان کار و به نفع هر دو طرف قرارداد دانست. او در پاسخ به این پرسش که اگر متون علمی برای مخاطب عام نوشته شود آیا در ردیف ویرایش‌های تخصصی قرار می‌گیرد گفت این مطلب بسیار ظریف است و شاید بد نباشد در کارگروه به جزئیات مواردی از این دست توجه شود و در ویراست بعدی به آن اشاره شود.

عباسپور در پاسخ به پرسشِ مهسا مهدیلو، که اگر اصرار ناشر بر این باشد که ویراستار فقط متن فارسی ترجمه‌شده را ویرایش کند و به متن اصلی مراجعه نکند، گفت این ویرایش قطعاً با مشکلاتی روبه‌روست و ویراستار می‌تواند این نوع ویرایش را نپذیرید یا اگر پذیرفت از ناشر بخواهد که نامش را به‌عنوان ویراستار درج نکند.

حیدری‌ثانی در پاسخ به درخواست دلبر یزدان‌پناه، که انجمن نرخ‌نامه را به ناشران معرفی کند و از آنان بخواهد که طبق همین تعرفه عمل کنند، گفت اعضای هیئت‌مدیره از هر فرصتی برای این کار استفاده کرده‌اند و می‌کنند، اما لازم است که همۀ اعضا نیز در این امر همراه باشند و آقای رسولی افزود اگر اعتماد میان ویراستار و سفارش‌دهنده و انجمن باشد، انجمن می‌تواند در جایگاه حَکَم در قرارداد یا ناظر قرارداد قرار بگیرد و از منافع ویراستار حمایت کند.

مقدسی در پاسخ پرسش محمدحسن پزشگی به نرخ‌گذاری ویرایش پایان‌نامه‌ها و مقاله‌های علمی‌ـ پژوهشی گفت در ویرایش این نوع متون اگر ویراستار متخصص آن حوزه باشد و ویرایش تخصصی کند، نرخ ویرایش بر مبنای متون تخصصی خواهد بود. اما چون در پایان‌نامه نام ویراستار ذکر نمی‌شود، طبیعتاً سابقه‌ای برای ویراستار محسوب نخواهد شد.

لیلا اثناعشری دربارۀ نرخ ویرایش متون تحت وب که پرسش یکی دیگر از اعضا بود گفت متون تحت وب هیچ فرقی با دیگر متن‌ها ندارد و با درنظرگرفتن تعداد کلمات می‌توان از همین نرخ‌نامه استفاده کرد.

لیلا صمدی، دربارۀ تعریف ویراستار در نرخ‌نامه گفت با این تعریف من ویراستار محسوب نمی‌شوم، چون در نرخ‌نامه ویرایش مجلات و مطبوعات ذکر نشده است. مقدسی در پاسخ گفت ملاک خانۀ کتاب تعداد کتاب است اما انجمن در تلاش است که ویراستاران مجلات و خبرگزاری‌ها و دیگر متن‌ها را نیز به آن بیفزاید، البته این کار نیاز به همراهی ویراستاران این مجموعه‌ها دارد تا با کمک انجمن معیارهایی برای تعیین کمّی و کیفی ویرایش آن‌ها تعیین و به خانۀ کتاب یا صندوق اعتباری هنر ارائه شود.

ونوس قدیمی گفت بر اساس تعریف ویراستار در نرخ‌نامه من ویراستار نیستم، چون اسمم در شناسنامۀ کتاب نمی‌آید و همیشه در حال آماده‌کردن مطالب دیگران برای نشر هستم. مقدسی در پاسخ گفت از نظر ما همۀ مشاوران نشر و مدرسان ویرایش و سرویراستاران ویراستارند و باید تلاش کنیم که نام آن‌ها در شناسنامۀ کتاب‌ها بیاید و چقدر خوب است که کلمۀ ویراستار با تعیین کارش در صفحۀ حقوقی ذکر شود نه اینکه فقط کلمۀ ویراستار بیاید و معلوم نباشد که چه کاری انجام داده است.

در پایان، جواد رسولی پیشنهاد کرد این نشست‌ها را می‌شود به‌صورت مرتب با اعضای انجمن برگزار کرد. در این نشست حدود 50 تن از اعضا حضور داشتند و اکثر آن‌ها در گفت‌وگوها مشارکت کردند.

ترجمه و ویرایش ترجمه (۲)، چالش‌ها و آسیب‌ها

ترجمه و ویرایش ترجمه (۲)، چالش‌ها و آسیب‌ها
| گفت‌وگو با خانم مهشید میرمعزی |

دومین نشست از سلسله‌ نشست‌های ترجمه و ویرایش ترجمه در روز پنج‌شنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۱ در فضای مجازی برگزار شد. در این نشست خانم مهشید میرمعزی از مشکلات ترجمۀ آلمانی به فارسی و ظرافت‌های این زبان گفت. وی به این پرسش مهم که ترجمه چه سهمی در انتقال فرهنگ دارد و مترجم چه رسالتی دارد پاسخ گفت: مترجم کسی است که بهتر از هر کس متن را مطالعه کرده و توانسته است «آنِ» متن را بگیرد و به زبان مقصد منتقل کند. مترجم باید در فضای فرهنگی، جغرافیایی، اجتماعی، سیاسی و حتی زمانی داستان قرار بگیرد، در این موارد جست‌وجو کند و دست‌کم تصاویری از فضاهایی را که مترجم ترسیم کرده ببیند و تلاش کند از دریچۀ چشم نویسنده به متن بنگرد تا بتواند توصیفات و تشبیهات را به‌خوبی منتقل کند.

فهیمه شانه، دبیر نشست که ویراستار چند عنوان از آثار این مترجم است، با مطرح کردن اینکه آیا ویرایش ترجمه امری ضروری است و اگر هست چگونه می‌شود ارتباط مناسبی بین ویراستار و مترجم برقرار کرد، از خانم میرمعزی خواست که تجارب خود را از همکاری با ویراستاران بگوید. میرمعزی با تأکید بر اهمیت حضور ویراستار، بعد از ترجمه و حتی در حین ترجمه، به این مطلب اشاره کرد که اگر ویراستار پرسش درست و منطقی نکند و دانش و دقت کافی در کار نداشته باشد، اعتماد مترجم را از دست می‌دهد و ممکن است مترجم اهمیتی به پیشنهادهای او ندهد. ضمن آنکه برخی ویراستاران، که حتی زبان اصلی را می‌دانند، آن‌قدر درگیر وفاداری به متن هستند که متوجه ایهام جملات یا حتی برابری یک اصطلاح در زبان مبدأ و بازآفرینی آن در زبان مقصد نمی‌شوند و اصرار دارند که کلمه باید مانند آنچه در زبان اصلی است ترجمه شود درحالی‌که ترجمۀ لغت‌نامه‌ای برای مخاطب قابل درک نیست و فرهنگِ زبان مقصد است که باید منتقل شود. وی مثال‌های متعددی در این زمینه مطرح کرد. همچنین تأکید کرد که مترجم باید زیر پوست متن اصلی برود و شاید گاه لازم باشد با نویسنده گفت‌وگو کند یا برایش ایمیل بفرستد و از او بخواهد که برخی گره‌های ترجمه را باز کند، گاه نیز لازم است مترجم در فضای جغرافیایی نویسنده قرار بگیرد و از نزدیک توصیفات نویسنده را از محیط و مکان‌ها مشاهده کند و اصطلاحات را در بستر فرهنگی بشنود و درک کند که در این حالت ترجمه‌ای غنی‌تر و مطلوب‌تر ارائه خواهد داد. شتاب‌زدگی برای ترجمۀ آثار، بی‌توجهی مترجم به ضبط اسامی، جست‌وجوگر نبودن بسیاری از مترجمان، ندادن پانویس توضیحی از مواردی بود که میرمعزی آن‌ها را از آسیب‌های ترجمه‌های منتشرشده در سال‌های اخیر دانست.

نشست گفت‌وگو با خانم میرمعزی در پی سلسله‌ نشست‌هایی است که انجمن ویراستاران از آذر ماه ۱۴۰۰ آن را با نشست « ضرورت آموزش ویرایش» در خانۀ کتاب و ادبیات ایران آغاز کرد و پس‌ازآن سه نشست دیگر نیز در فضای مجازی برگزار کرد: «ویرایش ترجمه، چالش‌ها و آسیب‌ها» با سخنرانی علی خزاعی‌فر  (۲۷ آذر ۱۴۰۰)؛ «آشنایی با نمایه و ضبط اعلام در ویرایش و نشر» با سخنرانی هومن عباسپور (۲۳ آذر ۱۴۰۰)، «ضرورت آشنایی با نگارش معرفی کتاب» با سخنرانی مهناز مقدسی (۲۲ خرداد ۱۴۰۱).

هر یک از این نشست‌ها مقدمۀ برگزاری دوره یا کارگاهی بوده‌اند که کمیسیون آموزش انجمن صنفی ویراستاران برای ارتقای دانش و توانمندی ویراستاران و مترجمان و مؤلفان برگزار کرده یا در حال برگزاری آن است.

کارگاه ترجمۀ آلمانی به فارسی، با تدریسی خانم میرمعزی در ۱۲ تیرماه، به مدت ۵ هفته (روزهای یکشنبه، ساعت ۱۶-۱۹:۳۰) به همت کمیسیون آموزش انجمن صنفی ویراستاران و به صورت برخط برگزار خواهد شد. این کارگاه سومین کارگاه تخصصی است که برای آموزش ترجمه و ویرایش ترجمه در انجمن برگزار می‌شود.

 

برای مشاهدۀ جلسه اینجا کلیک کنید.

 

نرخ‌نامۀ ویرایش چه کمکی به ویراستاران و ناشران می‌کند

 

نرخ‌نامۀ ویرایش چه کمکی به ویراستاران و ناشران می‌کند
دیدار ویراستاران و ناشران

ویراستاران در نشر ایران چه جایگاه و چه سهمی دارند؟ آیا ویرایش چندان که باید شناخته شده است؟ آیا ویراستاران به اندازۀ زحمتشان دستمزد می‌گیرند؟ چگونه می‌شود نرخ ویرایش را تعیین کرد؟

 

نرخ‌نامۀ انجمن صنفی ویراستاران که چندی پیش در وبگاه این انجمن گذاشته شده است، موضوعی بود که در جلسۀ دیدار با ناشران در عصر سه‌شنبه 24 خرداد به نقد و نظر گذاشته شد. در این جلسه هشت ناشر حضور داشتند: آقای آموزگار، مدیر نشر آمه؛ آقای دهقانی، مدیر انتشارات مبتکران؛ آقای کازری مدیر نشر خورشید؛ آقای کریمخانی به نمایندگی از نشر نگاه؛ آقای کیاییان، مدیر نشر چشمه؛ آقای گروسی‌نژاد به نمایندگی از انتشارات میردشتی؛ خانم درویش به نمایندگی از انتشارات ذهن آویز؛ خانم نبی‌فر از انتشارات آریاناقلم.

نخست، مهناز مقدسی، دبیر انجمن، دربارۀ ضرورت تدوین نرخ‌نامه در انجمن صنفی ویراستاران توضیحاتی داد و دربارۀ بخش‌های گوناگونی که در ضمیمۀ نرخ‌نامه آمده است، از جمله متغیرهایی که در تعیین قیمت ویرایش مؤثرند مانند نوع متن، سختی کار، رتبۀ ویراستار، سفارش‌دهنده، زمان تحویل کار صحبت کرد. همچنین وی به تعاریفی که برای انواع ویرایش‌های رایج در نشر مانند ویرایش صوری، زبانی، ترجمه، استنادی، ساختاری و محتوایی و مسئولیت‌هایی که هر یک از این ویراستاران بر عهده دارند اشاره کرد. در بخشی از ضمیمۀ نرخ‌نامۀ انجمن ویراستاران رتبه‌بندی‌ ویراستاران درج شده است که پنج رتبه برای ویراستاران در نظر گرفته شده: ویراستیار، ویراستار 1، ویراستار 2، ویراستار 3، ویراستار ارشد. مقدسی براساس جدولی که در وبگاه انجمن قرار گرفته، قیمت چند نوع ویرایش را با تغییر گزینه‌هایی چون زبان، سختی کار، نوع ویراستار تعیین کرد و قیمت‌ها را به نقد و نظر گذاشت.

در ادامۀ جلسه، ناشران دیدگاه‌های خود را دربارۀ نرخ‌گذاری ویرایش مطرح کردند. آقای دهقانی به این نکته اشاره کرد که نرخ تعیین شده برای کار ویراستاری باید منطبق با یکماه حقوق متعارف یک کارمند باشد و اگر چنین نباشد برای ویراستار صرفۀ اقتصادی ندارد که ویرایش کند. وی اشاره کرد که بسیاری از ناشران هنوز با ویرایش و ویراستار آشنا نیستند و انجمن باید برای معرفی این حرفه در نشر تلاش کند. آقای دهقانی همچنین گفت که در میان اغلب ناشران دو نوع ویراستار تعریف شده است: یکی ویراستار ادبی که زبان و ادبیات متن را اصلاح می‌کند و دیگری ویراستار علمی که محتوا و ساختار و درستی مطالب را بررسی می‌کند و جزئیاتی با این تفصیل برای آنان نوشته نشده است. انجمن ویراستاران به علت ماهیت صنفی خود باید مدافع حقوق ویراستاران باشد و تلاش کند که حق و حقوق آنان به درستی تعریف شود. همچنین باید تلاش کند که ویراستاران حرفه‌ای را پرورش بدهد و به ناشران معرفی کند.

آقای آموزگار خطرهای تعیین نرخ ویرایش را مطرح کرد که ممکن است این نرخ‌ موجب اختلاف بین ناشر و ویراستار بشود چون این کار کیفی است و در مواردی ویراستار باید با موضوع کتابِ تخصصی آشنا باشد و اگر آشنا نباشد ویرایش او کمکی به کتاب نمی‌کند. وی افزود که نشر ایران به ویراستارانی در سطح مشاور نیاز دارد که پیشنهادها و تغییراتشان بر ارزش کتاب بیفزاید. آقای آموزگار به مشکلات قراردادهای نشر و ویرایش اشاره کرد و گفت هر ناشری بنا به نیاز خود قرارداد می‌بندد و ممکن است تعاریفی که در نرخ‌نامۀ انجمن آمده جزو نیازهای ناشر نباشد و نکات دیگری را مدنظر قرار بدهد. او افزود هنوز وظایف و مسئولیت‌های ویراستار دقیق و روشن نیست و سلیقه در آن دخیل است.

آقای بهرنگ کیاییان در مورد نوسان‌های پیش‌بینی‌نشدۀ قیمت در عوامل نشر گفت و اینکه این نوسان‌ها تمام محاسبات ناشران را دچار مشکل کرده و هزینۀ انتشار کتاب را به‌شدت افزایش داده است. وی گفت ناشرانی که کارشان را حرفه‌ای پیش می‌برند، مثلاً در فضاهای مجازی فعال‌اند، به کیفیت کار از نظر طراحی جلد و صفحه، متن خوب و ویراسته، چاپ خوب توجه می‌کنند و هزینۀ بیشتری پرداخت می‌کنند توانسته‌اند بازار فروش خود را حفظ کنند و کمتر آسیب ببینند. کیاییان به ضرورت ویرایش و تعیین قیمت اشاره کرد و گفت نرخ‌گذاری انجمن این امکان را فراهم می‌کند که ناشر و ویراستار براساس یک قیمت مشخص گفت‌وگو و احیاناً چانه‌زنی کنند و برخی ابهام‌ها را رفع کنند. وی در مورد ویراستاران گفت با توجه به تنوع آثار، گاه پیش می‌آید که یک ویراستار در آغاز کارش را با دقت و با کیفیت انجام می‌دهد اما کتاب‌های بعدی را به‌خوبی ویرایش نمی‌کند، بارها شده که یک اثر حتی تا چهار بار ویرایش شده است ولی باز هم متن کاملاً ویراسته نشده. وی در پایان افزود ویراستاران قوی که ارزش کتاب را بالا می‌برند و به کتاب اعتبار می‌بخشند بسیار کم‌اند درحالی‌که ناشران به این نوع ویراستاران نیازمندند. متأسفانه در بسیاری موارد باید بر کار ویراستار نظارت کرد و همین نظارت گاهی چرخۀ تولید و هزینه را بالا می‌برد.

آقای کازری تدوین نرخ‌نامۀ انجمن را امری مغتنم و ارزشمند دانست و افزود دقتی که در تنظیم ابعاد موضوع انجام شده موجب می‌شود این نوع کار تعریف دقیق و شفافی پیدا کند و برخی ابهام‌های میان ناشر و ویراستار را برطرف کند. وی گفت که نرخ‌هایی که انجمن تعیین کرده است متعارف و مطابق با نشر است و در مواردی هم در نشر رقم‌های بالاتری وجود دارد. وی افزود که انجمن صنفی ویراستاران می‌تواند در ابعاد گوناگونی به نشر و ناشران کمک کند. مشکل اصلی در میان ناشران تشخیص اولیۀ اثر و پذیرش اثر است که دقت کافی در آن نمی‌شود. وی افزود که تثبیت قیمت و شرح مسئولیت‌های ویراستار، کاری که انجمن انجام داده، ممکن است زمان‌ ببرد، اما قطعاً رهگشاست.

آقای گروسی‌نژاد، ضمن تأکید بر اینکه نرخ‌نامۀ انجمن می‌تواند ابهام‌های میان ویراستار و سفارش‌دهنده را برطرف کند، افزود که انجمن می‌تواند در بخش‌های دیگری نیز به ناشران خدمت‌رسانی کند، از جمله معرفی ویراستار، ارزیابی کتاب‌ها، مشاوره و نظارت بر کار ویراستاران. گروسی‌نژاد اشاره کرد که در چند مورد از خدمات انجمن در زمینۀ ارزیابی کتاب بهره گرفته و از این ارتباط راضی بوده است. وی افزود اوضاع نابسامان اقتصادی موجب شده که  ارقامی بین ناشر و ویراستار توافق ‌شود که خارج از عرف است و گاه ویراستار با رقمی بسیار پایین تمام مسئولیت‌ها را انجام می‌دهد و مبلغ دریافتی او بسیار اندک است و نمی‌شود به او خرده گرفت.

آقای کریمخانی به تعرفه‌های رایج در نشر اشاره کرد که بسیاری ناشران هنوز نرخ ویرایش را همان 2 یا 3 هزار تومان در نظر می‌گیرند و حاضر نیستند آن را بالا ببرند و اگر هزینۀ ویرایش کتاب بالا باشد از ویرایش آن می‌گذرند. وی اشاره کرد که بسیار پیش آمده که کار را به ویراستار سپرده‌اند، اما در نهایت باز هم ناچار شده‌اند متن را دوباره ویرایش کنند. کریمخانی گفت همکاری کردن با نیروهای دورکار این مشکل را دارد که زبان مشترک برقرار نمی‌شود و اگر  ویراستار در نشر حضور داشته باشد همسویی بهتری میان او و سرویراستار یا ناشر برقرار می‌شود.

خانم نبی‌فر به اهمیت ویرایش در نشر اشاره کرد و اینکه مسئولیت مترجم را نباید به ویراستار سپرد و اگر کتاب، بعد از ترجمه یا تألیف، درست ارزیابی شود، می‌شود از مترجم یا مؤلف خواست که مشکلات را رفع کند و بدین ترتیب مسئولیت ویراستار کمتر و کیفیت کار او بهتر می‌شود. وی به کمبود ویراستار متبحر در نشر اشاره کرد و گفت که ویرایش مهارتی است که صرفاً با گذراندن کلاس حاصل نمی‌شود و ویراستار در عمل باید مهارت به دست بیاورد. خانم نبی‌فر افزود که در حال حاضر ناشران بسیاری هستند که به دنبال ویراستار حرفه‌ای‌اند و از طرف دیگر ممکن است ویراستاران خوبی هم باشند که به دنبال کار بگردند. باید امکان ارتباط این دو فراهم شود و شاید بد نباشد انجمن در این زمینه به ناشران کمک کند. در مورد نرخ ویرایش، خانم نبی‌فر گفت که نرخ ویرایش باید با میزان کاری که ویراستار انجام می‌دهد و زمانی که صرف می‌کند منطبق باشد.

خانم درویش نیز به کمبود ویراستار حرفه‌ای اشاره کرد و اینکه ویراستار زمان بسیاری باید بگذارد تا یک متن را درست کند و این زمان و هزینه برای بسیاری از ناشران منطقی نیست و از آن می‌گذرند. وی به اهمیت شناساندن ویرایش و حرفۀ ویراستاری در نشر اشاره کرد و گفت باید ناشران به این نکته توجه کنند که ویرایش یک ضرورت است. انجمن می‌تواند برای تربیت ویراستار دوره‌های کارورزی تدارک ببیند که ویراستاران بیشتری برای نشر پرورش پیدا کنند.

در این نشست آقایان جواد رسولی، هومن عباسپور و خانم‌ها لیلا اثناعشری، فهیمه شانه، مهناز مقدسی از انجمن حضور داشتند و پاسخگوی برخی پرسش‌ها بودند.

انجمن صنفی ویراستاران در نظر دارد این نوع نشست‌ها را برای نزدیک‌تر‌شدن دیدگاه‌های ناشران و ویراستاران ادامه دهد و موضوعات دیگری را نیز مطرح کند.

خبر از: روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران

روان‌پزشکی ادیب با دانشی گسترده در ادبیات و تاریخِ تمدن

|  روان‌پزشکی ادیب با دانشی گسترده در ادبیات و تاریخِ تمدن  |

حسن مرندی، فرهنگ‌نگار، روان‌پزشک و از پیشکسوتان ویرایش در ایران، در اول اردیبهشت ۱۳۰۹ در تهران به‌ دنیا آمد. در ۱۳۲۷ در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران تحصیل کرد. سپس دورهٔ تخصصی روان‌پزشکی را در بیمارستان روزبه گذراند. پس از آن به ترجمه و تألیف و ویرایش کتاب روی آورد.

در سال ۱۳۴۰ کتاب شکست‌ناپذیر نوشتۀ هوارد فاست و در ۱۳۴۱ کتاب محاکمۀ نورنبرگ را ترجمه کرد. تدوین فرهنگ پزشکی (انگلیسی به فارسی) از کارهای مهم او بود که در زمان خود نخستین اثر در این زمینه محسوب می‌شد.

حسن مرندی در اواخر دهۀ 1340 به همکاری با مؤسسه انتشارات فرانکلین دعوت شد و علاوه بر ویرایش کتاب‌های تخصصی پزشکی، سردبیری مجلۀ پیک جوانان را عهده‌دار شد. در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۳ با شماری از نویسندگان بنام در تهیه و انتشار مجلۀ کتاب امروز، به سردبیری کریم امامی، همکاری داشت. مقاله و نقدهایی از او در این نشریه منتشر شده است. در همین سال‌ها ترجمه او از کتاب تمدن اثر کنت کلارک در چندین شمارۀ مجلۀ تماشا، کتاب فضای خالی اثر پیتر بروک دربارۀ تئاتر و نیز کتابی با عنوان پدران، مادران و فرزندان از او منتشر شد. مدتی نیز مدیریت سازمان ویرایش و تولید فنی را در مرکز نشر دانشگاهی بر عهده داشت و سهمی ارزنده در مجلۀ نشر دانش ایفا کرد.

ترجمهٔ کتاب درآمدی به روان‌شناسی به قلم او در سال ۱۳۶۹ منتخبِ کتاب سال ایران شد. حسن مرندی از سال ۱۳۶۲ به مدت ۲۱ سال در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی روان‌پزشکی درس داد و در ساماندهی بخش روان‌پزشکی بیمارستان آیت‌الله طالقانی مؤثر بود.

او عضو فرهنگستان علوم پزشکی بود و در بخش طب اسلامی و طب سنتی با فرهنگستان همکاری داشت. از کارهای مهم او در این فرهنگستان ویرایش کتاب ذخیرۀ خوارزمشاهی، اثر اسماعیل جرجانی، است که در ۱۳۸۰ منتشر شد. مدتی با مجلۀ دانشکدۀ پزشکی به مدیریت دکتر فریدون عزیزی همکاری داشت. ترجمه کتاب فروید نوشته آنتونی استور از آخرین ترجمه‌های اوست و نیز ترجمه کتاب ساده و سودمند آدمیان از مجموعۀ علم چیست برای نوجوانان که پس از درگذشت او منتشر شد.

یادش را گرامی می‌داریم و قدرشناس خدمات و آثار ارزشمند ایشانیم.

 

متن زیر را همراه با شعری از استاد خرمشاهی که خانم ایران گرگین، همسر دکتر مرندی، به مناسبت سالروز درگذشت استاد برای دبیر انجمن فرستادند، با کسب اجازه از ایشان، در فضای مجازی انجمن بازنشر می‌کنیم:

«هجده سالی است که از رفتن همسرم، دکتر حسن مرندی، می‌گذرد. نبودنش همیشه برای من دشوار بوده است و یاد او از ضمیر دوستانش پاک شده است. خواستم با سرودۀ دوست و انسان بزرگوار بهاءالدین خرمشاهی یاد شود.»  (ایران گرگین)

 

با جاودان پیوست

در سوگ برادر و سرورم شادروان دکتر حسن مرندی (از پیشگامان درس و درمان روان‌پزشکی در ایران).

مردی که خاکی بود، جان شد به جان پیوست          روحی ابدپیما با جاودان پیوست

می‌آمد و می‌رفت، رعنا، مسیح آسا          روح رهاجویش با آسمان پیوست

شیون ز بید آمد، دل ناامید آمد          روحی سپید آمد با ارغوان پیوست

تسکین غم‌ها بود، خصم ستم‌ها بود          چون نارون افتاد با نیروان پیوست

اهل زمان را دوست، این مردمان را دوست          دل از زمان برکند، با بی‌زمان پیوست

غم را به‌جا بنهاد، از بهر ما بنهاد          چون جان مولانا با بی‌غمان پیوست

چون جوی جاری شد، در مولیان جوشان          جان جوانمردش شد با جنان پیوست

مرهم‌گذار رنج، خود رسته بود از خویش          پیوستگی بگسست با رستگان پیوست

این انس دیرین را بر دوش ما بگذاشت          خورشید بود افسرد با ناگهان پیوست

نَه تخته‌بند تن، تن را رها کرده          از شش جهت خسته با لامکان پیوست

از رنج بیماری، سرشار بیداری         جسمش در اینجا ماند، جانش به جان پیوست

تا عرشیان ره برد، هم جان آگه برد          با بام کیهانی بی‌نردبان پیوست

عمرش اگر کم بود، عطر سپرغم بود          عین کرانمندی با بیکران پیوست

داریم محنت‌ها، همراه نعمت‌ها          او تا به پردیسان بی‌امتحان پیوست

با داغ بیداریش سازیم و غمخواریش          روح بهارینش نه با خزان پیوست

نامش که نامی بود، یادش گرامی باد          با آنچه جاویدان، او با همان پیوست

بهاءالدین خرمشاهی

۲۱ خرداد ۱۳۸۳

 

 

هفدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

هفدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

هفدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. این شماره یک ضمیمۀ چهار صفحه‌ای دارد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول، گزارش نشست «معرفی نرخ‌نامۀ ویرایش انجمن»؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش کمیسیون‌ها؛ صفحۀ سوم، شیوه‌نامۀ انجمن صنفی ویراستاران؛ صفحۀ چهارم، ضرورت تدوین نرخ‌نامه برای حوزۀ هنر، موفقیت اعضا.

لطفاً پیشنهادهای خود را ازطریق راه‌های ارتباطی برایمان ارسال کنید.

روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران

۸۸۵۱۴۶۱۴
anjoman.virastar@gmail.com
۰۹۹۲۵۹۹۱۷۶۱

پیوند دریافت خبرنامه:

خبرنامۀ فروردین و اردیبهشت

نشست «تایپ مناسب نشر، کمتر از انگشتان یک دست»

نشست «تایپ مناسب نشر، کمتر از انگشتان یک دست»

قلم مناسب برای کتاب‌ها کدام است؟ آیا قلم‌های رایج برای نشر کافی است؟ چه کسانی در انتخاب قلم برای کتاب‌ها تصمیم می‌گیرند؟ مخاطبان چه سهمی در انتخاب قلم دارند؟

نشست بررسی قلم یا قلم‌های مناسب برای نشر و معرفی ویژگی‌های قلم برتر از منظر گرافیکی و خوانایی و تناسب با موضوعِ اثر، روز دوشنبه 26 اردیبهشت 1401، در سی‌وسومین نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد. در این نشست عاطفه محمدی، طراح گرافیک، هومن عباسپور، نایب رئیس هیئت‌مدیرۀ انجمن صنفی ویراستاران، ناصر آذرشب، بینان‌گذار و مدیر مسئول نرم‌افزاری مریم گفت‌وگو کردند.

آقای عباسپور ارتباط میان طراحانِ قلم و گرافیست‌ها با ویراستاران را امری مغتنم و ضروری دانست و به چند نکته اشاره کرد، از جمله اینکه اشکال‌های موجود در کتاب‌آرایی آثار منتشرشده در نشر ایران ناشی از چهار موضوع است: 1) حروف‌چین‌ها و اکثر صفحه‌آراها با یک قلم تمام کتاب‌ها را تنظیم می‌کنند و تفاوتی بین موضوع کتاب‌ها نمی‌گذارند و همین باعث می‌شود که کتاب داستان و علمی و شعر همگی یک قلم داشته باشد؛ 2) ناشران با انواع قلم‌ها آشنایی ندارند و این کار را به صفحه‌آرا محول می‌کنند؛ 3) پدیدآورندگان هیچ دخالتی در این موضوع نمی‌کنند و انتخاب قلم و صفحه‌آرایی را به ناشر می‌سپارند؛ 4) ویراستاران در این امر دخالتی نمی‌کنند و از آن‌ها نیز خواسته نمی‌شود، یا اینکه با تنوع قلم‌ها و ویژگی‌های آن‌ها آشنا نیستند، در حالی‌که ویراستاران می‌توانند در این زمینه همراهی و همکاری کنند. آقای عباسپور در ادامه به ویژگی‌ برخی‌ قلم‌های مجموعۀ IR و برتر اشاره کرد و نمونه‌‌جمله‌هایی را که با این دو قلم حروف‌چینی شده بود مقایسه کرد. وی موضوع فاصله بین کلمات و حروف  را مطرح کرد و داشتن چند قلم مناسب برای حروف‌چینی کتاب‌ها را امری لازم و مناسب دانست و پیشنهاد کرد که طراحان قلم برتر با شرکت‌ ماکروسافت برای قراردادن این قلم‌ها در مجموعه قلم‌های ویندوز رایزنی کنند که حق مادی و معنوی این مجموعه نیز محفوظ باشد.

خانم محمدی در این جلسه به نکات مهمی اشاره کرد از جمله ضرورت داشتن قلم‌های مناسب با موضوع کتاب، اهمیت مخاطب در بهتر خواندن کتاب‌، برخورداری از گرافیک در طراحی قلم و بهبود آن، رفع مشکلات قلم‌های فارسی در برنامۀ ویندوز. وی علت طراحی چند قلم در مجموعه نرم‌افزاری مریم را، که خود برعهده داشت، ایرادهای قلم‌های موجود در نشر دانست. او به خوانایی متن به‌عنوان اصلی‌ترین ویژگی قلم‌های حوزۀ نشر کتاب اشاره کرد.

آقای آذرشب به سابقۀ حضورش در طراحی انواع قلم‌ها و پیوند دادن امکانات نرم‌افزاری در طراحی قلم اشاره کرد و اینکه از ابتدای دهۀ 1380 تمام مسائل این حوزه را بررسی کرده و به این موضوع رسیده است که باید قلم یا قلم‌هایی منطبق با نیاز جامعۀ فرهنگی و انتشاراتی طراحی بشود و در اختیار این مجموعه‌ها قرار گیرد. وی افزود که برای این موضوع و برای تهیۀ بستۀ قلم‌های برتر، که جزو مناسب‌ترین قلم‌های موجود برای زبان فارسی است، همواره با ناشران و صفحه‌آرایان و حروف‌چین‌ها و گرافیست‌ها جلسات گفت‌وگو و مشاوره داشته‌ است و بعد از گرفتن بازخورد آنان در رفع مشکلات قلم‌ها اقدام کرده‌ است. آقای آذرشب به این نکته اشاره کرد که اگر حروف‌چین‌ها و صفحه‌آراها در این زمینه شناخت داشته باشند و پیشنهادهای خوبی به ناشران و پدیدآورندگان بدهند برای کار خودشان نیز مفید خواهد بود و مسلماً حرفه‌ای بودن این افراد موجب رونق کسب‌وکارشان هم خواهد شد. آقای آذرشب در پایان، امکانات جدیدی که در قلم‌های برتر صورت گرفته، از جمله فاصلۀ حروف، اندازۀ قلم‌های هماهنگ با هم، گزینه‌های جابه‌جایی نقطه‌ها و حرکت‌گذاری‌ها و نشانه‌گذاری‌ها و اعداد و اعشار را مفصل مطرح کرد.

در پایان این نشست، توافق بر این شد که جلسات دیگری برای گفت‌وگو و همفکری با ویراستاران و گرافیست‌ها و طراحان قلم و مجموعۀ نرم‌افزاری مریم و ناشران برگزار شود و نکاتی که در این جلسه مطرح شد با دقت بیشتری پیگیری شود.

در این نشست تعدادی از اعضای انجمن صنفی ویراستاران، صفحه‌آرایان و ناشران حضور داشتند. این نشست در غرفۀ کتاب‌آرایی در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.

گزارش کارگاه یک‌روزۀ نگارش و ویرایش

گزارش کارگاه یک‌روزۀ نگارش و ویرایش
در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران

کارگاه یک‌روزۀ نگارش و ویرایش انجمن صنفی ویراستاران، جمعه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰1، در سرای فعالیت‌های فرهنگی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور ناشران و ویراستاران و اعضای انجمن برگزار شد. در این نشست آقای مهدی قنواتی، رئیس کمیسیون آموزش م مدرس ویرایش صوری، آقای هومن عباسپور نایب رئیس هیئت‌مدیره و مدرس ویرایش زبانی، خانم نازنین خلیلی‌پور عضوپیوستۀ انجمن و مدرس ویرایش ترجمه و آقای سعید احمدی عضو پیوستۀ انجمن و مدرس ویرایش رایانه‌ای، کلیاتی را دربارۀ آموزش نگارش و ویرایش مطرح کردند و نکات آموزشی را در حوزۀ تخصصی خود مطرح کردند.

جزوۀ کارگاه یک‌روۀ نگارش و ویرایش

برای مشاهدۀ کارگاه ویرایش صوری کلیلک کنید.

برای مشاهدۀ کارگاه ویرایش زبانی کلیلک کنید.

برای مشاهدۀ کارگاه ویرایش ترجمه کلیلک کنید.

گزارش نشست معرفی نرخ‌نامۀ ویرایش انجمن صنفی ویراستاران

معرفی نرخ‌نامۀ ویرایش انجمن صنفی ویراستاران
در سی‌وسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران

نشست معرفی نرخ‌نامۀ ویرایش انجمن صنفی ویراستاران، پنج‌شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰1، در سالن سرای اهل قلم در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور ناشران و ویراستاران و اعضای انجمن برگزار شد. در این نشست آقای دکتر سیدجواد رسولی، عضو هیئت‌مدیرۀ انجمن، خانم دکتر مهناز مقدسی، عضو هیئت‌مدیره و دبیر انجمن، خانم لیلا اثناعشری، عضو پیوستۀ انجمن و مسئول کارگروه نرخ‌نامۀ ویرایش، نکاتی را دربارۀ نرخ‌نامه مطرح کردند.

در ابتدا، آقای رسولی به چگونگی تعیین و نحوۀ محاسبۀ نرخ ویرایش پرداخت و گفت: انجمن صنفی ویراستاران براساس تفاهم‌نامۀ میان وزارت کار و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال گذشته کشوری شد. این انجمن از زمان تأسیس موضوع تعیین قیمت ویرایش را، با توجه به درخواست ناشران و ویراستاران، مد نظر قرار داده بود و از سال‌ 97 مقدمات تدوین نرخ‌نامه را فراهم کرده بود، از جمله رتبه‌بندی ویراستاران که با حضور برخی کارشناسان تدوین شد. اهمیت تعیین نرخ ویرایش سبب شد که این موضوع از همان زمان پیگیری شود و نتایج بررسی‌ها در تیر 1400 در اختیار اعضای کارگروه بگیرد. این کارگروه با پژوهش‌های تکمیلی و نیز نظرخواهی از ناشران و سرویراستاران نرخ‌نامه را تکمیل و در 17 بهمن 1400 منتشر کرد. دکتر رسولی در ادامه به مسائلی که در محاسبۀ نرخ ویرایش مؤثر است اشاره کرد و گفت نرخ‌نامۀ انجمن بر مبنای کلمه تنظیم شده و برای ویرایش رایانه‌ای است و کلمات هم بر اساس متن اولی در نظر گرفته می‌شود که به دست ویراستار می‌رسد. این قیمت‌ها برای ویراستاران دورکار در نظر گرفته شده و هرسال درصدی به آن افزوده خواهد شد. در این نرخ‌نامه به مؤلفه‌های افزایش قیمت نیز توجه شده است. پس از تعیین نوع ویرایش، کاربران می‌توانند مؤلفه‌های افزایش قیمت را نیز تعیین کنند: نوع متن (عمومی، تخصصی)، دشواری (ساده، متوسط، دشوار)، رتبۀ ویراستار (ویراست‌یار، ویراستار 1، ویراستار 2، ویراستار 3)، سفارش‌دهنده (ناشر، پدیدآورندۀ باتجربه، پدیدآورندۀ نوقلم، سازمان‌های دولتی)، زمان (عادی، نیمه‌فوری، فوری). هرکدام از این مؤلفه‌ها در سند نرخ‌نامه به‌تفصیل شرح داده شده است.

پس از آن، خانم مقدسی از اهمیت شناخت انواع ویرایش و تأثیر آن در تعیین دستمزد ویراستار گفت و انواع ویرایش و مسئولیت‌های ویراستار را برشمرد. وی گفت که، برای تدوین نرخ‌نامه، پیش از هرچیز لازم بود انواع ویرایش را تعریف کنیم و بدانیم مسئولیت ویراستار در هر نوع ویرایش چقدر است. ویرایش که در نزد ناشران عنوانی کلی در نظر گرفته می‌شود شامل مجموعه‌ای از فعالیت‌هاست که لازم است این فعالیت‌ها از هم مستقل و دقیق بشود. در سند نرخ‌نامه، به اعتبار آنچه در نشر رایج است، پنج نوع ویرایش را تعریف کرده‌ایم: ویرایش صوری، زبانی، ترجمه، استنادی، ساختاری‌ومحتوایی. اما فقط برای سه نوع اول قیمت تعیین کرده‌ایم، زیرا ویرایش استنادی و ساختاری‌ومحتوایی را نمی‌توان با احتساب کلمات سنجید و بهتر است به روشی دیگر مثلاً به‌صورت پروژه‌ای آن را محاسبه کرد. خانم مقدسی دربارۀ هریک از انواع ویرایش به‌اجمال توضیحی داد و از ویراستاران و ناشران خواست، چنانچه نکته‌ای در شرح مسئولیت‌های ویراستار در این نرخ‌نامه دیده نشده، انجمن را با ارسال نظرهای خود مطلع سازند.

در ادامه، خانم لیلا اثنا‌عشری دربارۀ رتبه‌بندی ویراستاران مطالبی را مطرح کرد و گفت: رتبه‌بندی برای تعیین دستمزد ویراستاران بسیار اهمیت دارد، به همین علت است که بخشی از سند نرخ‌نامه به این موضوع اختصاص دارد. در بسیاری از سازمان‌ها افراد رتبه‌بندی شغلی و علمی می‌شوند، مثلاً در سطح علمی و دانشگاهی و حتی در سطوح نظامی رتبه‌بندی‌ داریم. کارگروه رتبه‌بندی انجمن، در سال‌های گذشته، پژوهش‌های بسیاری انجام داده بود که نتایج آن را در اختیار کارگروه نرخ‌نامه قرار داد. براساس این پژوهش‌ها، سه مؤلفه را برای تعیین رتبۀ ویراستار درنظر گرفتیم: توانمندی‌ و مهارت‌، سابقۀ کار (سال)، تعداد آثار یا تعداد کلمات ویرایشی. در حال حاضر، پنج رتبه برای ویراستار تعریف کرده‌ایم: ویراست‌یار، ویراستار 1، ویراستار 2، ویراستار 3، ویراستار ارشد، که در نرخ‌نامه برای چهار رتبۀ اول دستمزد تعیین شده است. خانم اثناعشری در ادامه گفت: در حال حاضر، تشخیص رتبۀ ویراستار را به عهدۀ ویراستار ارشد یا ویراستار 3 گذاشته‌ایم و این امر با تعیین میزان توانمندی ویراستار احراز می‌شود. انجمن در حال برنامه‌ریزی برای نحوۀ تعیین رتبه‌بندی ویراستاران است. خوشبختانه این برنامه‌ریزی تا حدودی انجام شده و اجرای آن مستلزم به کار گرفتن شیوۀ دقیق و یافتن زمان مقتضی است.

در پایان این نشست، از اعضای کارگروه نرخ‌نامه با دادن لوح تقدیر سپاس‌گزاری شد و استاد اصغر مهرپرور، عضو هیئت‌مدیرۀ انجمن، این تقدیرنامه را اعطا کرد (اعضای کارگروه نرخ‌نامه: لیلا اثناعشری، سیدحمید حیدری‌ثانی، سیدجواد رسولی، پیام شمس‌الدینی، سیاوش صفری، هومن عباسپور، زهرا فرهادی‌مهر، مهناز مقدسی).

در بخش پرسش و پاسخ آقایان محمدتقی عرفان‌پور، آقای عباس دبیرلو نکاتی را مطرح کردند و از انجمن خواستند که موضوع نقد کتاب و ارزیابی آثار را در دستور کار خود قرار دهد. آقای بهمن حمیدی، پژوهشگر و ویراستار پیش‌کسوت، نیز در این نشست حضور داشت و مطالبی برای حاضران عرضه کرد.

 

برای مشاهدۀ این نشست در وبینار کلیک کنید.

شانزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

شانزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

شانزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران منتشر شد. مطالب درج‌شده در اين شماره بدین قرار است: صفحۀ اول، گزارش هشتادوسومین جلسۀ هیئت‌مدیرۀ انجمن؛ صفحۀ دوم، سرمقاله و گزارش جلسۀ برخطِ هم‌اندیشی با اعضا؛ صفحۀ سوم، گزارش نشست جلسۀ نقدوبررسی کتاب به همراه گزارش فعالیت‌های کمیسیون آموزش و امور صنفی و حقوقی؛ صفحۀ چهارم، گزارش فعالیت‌های کمیسیون امور ویرایشی و دبیرخانه به همراه موفقیت اعضا و سپاسگزاری از یاران انجمن در سال 1400.

لطفاً پیشنهادهای خود را ازطریق راه‌های ارتباطی برایمان ارسال کنید.

روابط عمومی انجمن صنفی ویراستاران

۸۸۵۱۴۶۱۴
anjoman.virastar@gmail.com
۰۹۹۲۵۹۹۱۷۶۱

پیوند دریافت خبرنامه:
Khabarname-Esfand

نخستین جلسۀ نقدوبررسی کتاب

| نخستین جلسۀ نقدوبررسی کتاب |

نخستین جلسۀ نقدوبررسی کتاب، 21 اسفند در وبینارپلاس و با حضور نازنین خلیلی‌پور، هومن عباسپور، مهناز مقدسی برگزار شد. در این جلسه، کتاب علوم سیاسی اثر مارکوس ای اِستیدِلمن، ترجمه و ویرایش حامد میرزابابایی، نقد و بررسی شد. علوم سیاسی کتابی آسان‌فهم دربارۀ علم سیاست و تأثیر آن در زندگی انسان‌هاست که در چهار قسمت و نوزده فصل تدوین شده است.
در ابتدا، لیلا اثناعشری، دبیر نشست، کتاب را به‌اجمال معرفی کرد و به اهمیت برگزاری این سلسله نشست‌ها از جنبۀ آموزشی و برای بالا بردن دقت‌نظر ویراستاران اشاره کرد.
مهناز مقدسی، دبیر انجمن و ویراستار، به مهارت مترجم در ترجمه اشاره کرد. این‌که مترجم دچار افسون معنای اول نشده و در ترجمۀ برخی کلمات عمومی از انواع معادل‌ها استفاده کرده و متنی نسبتاً روان را ارائه داده از برتری‌های کتاب دانست، اما درعین‌حال، برخی جملات و عبارات را اندکی دیرفهم و نثر آن‌ها را اندکی فخیم دانست. او به سهم ویراستار در معادل‌سازی و بهره‌گیری از معادل‌های فارسی اشاره کرد و لزوم یکدستی اصطلاحات و مفاهیم را در کل کتاب ضروری دانست. به نداشتن پانویس لاتین برای اَعلام و نداشتن واژه‌نامه و دشوارخوانی برخی اصطلاحات و اسامی به خط فارسی، با وجود حرکت‎‌گذاری، اشاره کرد و در پایان افزود که جای مقدمۀ مترجم برای توضیح برخی نکات خالی مانده است.
نازنین خلیلی‌پور، مترجم و ویراستار و مدرس دوره‌های آموزش ویرایش، دربارۀ ترجمۀ کتاب نکاتی را مطرح کرد. از جمله اینکه ویراستار چشم دیگری است که متن را می‌بیند و پدیدآورنده یا مترجم، هرچقدر دقت‌نظر داشته باشد، باز هم بهتر است کار را به کسی دیگر بسپارد و خودش ویراستار آن نباشد. داشتن ویراستار خدشه‌ای به توانمندی مترجم یا نویسنده وارد نمی‌کند. پس از آن، ویژگی‌هایی را که مترجم برای اثر مطرح کرده بود یک‌یک برشمرد، ازجمله استفاده نکردن از مصدر «شدن» و «توانستن»، و کلماتی همچون «قابل، شرایط، امکان، توسط، مورد، باعث، منجر، شروع» و اشاره کرد که به کار نگرفتن این کلمات به این معنا نیست که این کلمات اساساً نادرست‌اند و نباید به کار بروند، بلکه ساخت نحوی و معنا تعیین می‌کند که این کلمات به کار برود یا نرود. او چند پیشنهاد در مورد ترجمۀ عنوان‌ها و جملات داد و تأکید کرد که برای چنین کتابی باید واژه‌نامه تدوین می‌شد تا دسترسی پژوهشگران و مخاطبان به مفاهیم و اصطلاحات بیشتر حاصل شود.
هومن عباسپور، ویراستار و مدرس دوره‌های آموزش انجمن، به نقد نکات صوری کتاب پرداخت، ازجمله انتخاب قلم، شکل فهرست‌ها، پاصفحه‌ها، فاصله‌گذاری‌ها، رسم‌الخط، کاربرد تشدید و نشانه‌گذاری‌ها، ضبط اعلام، نمایه‌ها. او گفت چنین کتابی که مترجم زحمت بسیاری برای آن متحمل شده بهتر است عاری از برخی خطاها از این دست باشد.
حامد میرزابابایی، مترجم‌ویراستار کتاب، در پایان به برخی از نقدهای مطرح‌شده پاسخ گفت و برخی از آن‌ها را رد کرد. به محدودیت‌های ناشی از دریافت حق نشر از انتشارات وایلی در ترجمه اشاره کرد و گفت نداشتن واژه‌نامه برای بالا نبردن قیمت کتاب بوده. وی گفت این کتاب و تعدادی از ‌کتاب‌های دامیز در ایران جزو کتاب‌های دانشگاهی محسوب می‌شود و ترجمۀ آن‌ها از جمله این کتاب کمک بزرگی به رشته‌های دانشگاهی است.
علوم سیاسی، مارکوس ای استِیدِلمَن، ترجمۀ حامد میرزابابائی، تهران، آوند، 1400.

پیوند مشاهدۀ فیلم نشست

پانزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

 | سرمقاله | سعید احمدی |

سخن گفتن از موضوعات اقتصادی در حوزۀ فرهنگ در نظر عده‌ای از فعالان اين حوزه امر پسندیده‌ای نيست و حتی در بزنگاه‌هايی مذموم شمرده می‌شود. بارها از ويراستاران شنيده‌ام كه بلندای كار فرهنگی را منزه‌تر از آن می‌دانند كه این حوزه را به گرد بازاريابی و چانه‌زنی‌ها آلوده كنند؛ به همین اندازه شاهد مشكلات، پيچيدگی‌ها و گاه سختی‎های زندگی اهالی فرهنگ بوده‌ام و نیز در انديشۀ همۀ ما تثبيت شده كه آسمان كشتی ارباب هنر را شكسته و اقتصاد اهالی فرهنگ همواره با مضیقه همراه بوده است. اما به‌تجربه نيز ديده‌ام كه چطور عده‌ای از اهالی فرهنگ و هنر با حفظ اصول و حريم‌ فرهنگی خود توانسته‌اند حداقل‌های شايسته‌ای را برای خود فراهم كنند.
در نظرگاه غالب، اقتصاد ويراستاران بيشتر با ناشران تعريف شده است و ويراستار مسير پيشرفت و موفقيت خود را در ويرايش كتاب‌های باارزش‌تر و همكاری با ناشران صاحب‌نام ترسيم كرده‌ است. ليكن با گسترش روزافزون فضای مجازی، عرصۀ جديدی پيشِ روی ويراستاران گشوده شده است. همكاری با ناشران ديجيتال، رسانه‌های ديجيتال، اعم از خبرگزاری‌ها يا نشريات غيرمكتوب، يكی از اين عرصه‌هاست.
به نظر می‌‌رسد با اهميت يافتن تبليغات در فضای مجازی، نظير مباحث سئو و جايگاه وبگاه‌ها در موتورهای جست‌وجوگر، عرصۀ تازه‌ای پيشِ روی ويراستاران گشوده شده است. توليد محتوا و ويرايش آن، با عنايت به دغدغه‌های فعالان سئو و برنامه‌نويسان، اصول و قواعدی متفاوت از ويرايش یک كتاب يا مقاله را می‌طلبد. از سوی ديگر، به‌علت فراوانی وبگاه‌ها و نيز بازار روبه‌توسعۀ توليد محتوا در فضای مجازی، می‌طلبد تا ويراستاران و ويراست‌ياران، ضمن آشنا شدن با قواعد اين عرصه، علاوه بر پاسبانی از زبان فارسی، مجال تازه‌ای برای درآمدزايی و بسامان كردن مسائل مادی خود فراهم آورند.
در پايان، پيشنهاد هميشگی‌ام برای ويراستاران و ويراست‌ياران نوگام مجهز شدن به ابزارهای تکمیلی نظير آشنایی با صفحه‌آرایی در ويراستاری كتاب و آشنایی با مباحث سئو در ويراستاری برخط است كه می‌‌تواند فضای بازاريابی (ماركتينگ) را برای آنان گسترده‌تر کند.

 

متن کامل خبرنامه را از پیوند زیر دریافت کنید.

پانزدهمین خبرنامۀ انجمن صنفی ویراستاران

نشست گزاره نویسی- استیتمنت یا بیانیۀ هنرمند

نشست گزاره نویسی- استیتمنت یا بیانیۀ هنرمند

 

گفت‌وگوی زهرا رسولی، مسئول گروه مجسمه‌سازی در کارگروه ادبیات و هنر انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران،

با مهناز مقدسی، دبیر انجمن صنفی ویراستاران

 

انجمن ترویج زبان و ادب فارسی با همکاری انجمن صنفی ویراستاران، روز جمعه 29 بهمن 1400، نشستی برگزار کرد. در این نشست خانم زهرا رسولی دربارۀ موضوع نگارش بیانیۀ هنرمند پرسش‌هایی مطرح کرد.

 

بیانیۀ هنرمند نوشته‌ای است که همراه با اثر هنری و به قصد معرفی اثر و هنرمند عرضه می‌شود. این بیانیه که در سال‌های اخیر نوشتن آن برای هنرمندان ضروری شده با نقدونظرهای متعددی همراه بوده است. چندین نشست با حضور کارشناسان حوزۀ هنرهای تجسمی دربارۀ این موضوع و ضرورت یا عدم ضرورت آن برگزار شده و دیدگاه‌های متعددی مطرح شده است. خانم رسولی اشاره کرد که به اعتبار اینکه نوشتن این متن به حوزۀ زبان مربوط می‌شود و انجمن صنفی ویراستاران نیز به چگونه نوشتن و پاکیزه‌نویسی توجهی ویژه دارد و ارتباط میان زبان و ادبیات با هنر نوعی ارتباط میان‌رشته‌ای است، از دبیر انجمن صنفی ویراستاران دعوت کرده‌ایم تا بپرسیم که چگونه ادبیات می‌تواند به هنر کمک کند، بدون آنکه وجه «هنر برای هنر» لطمه ببیند.

خانم مقدسی پس از قدردانی از خانم دکتر ماه‌وان، مدیر گروه ادبیات و هنر و رئيس انجمن ترویج زبان و ادب ایران بابت برگزاری این نشست، گفت ما در همۀ هنرها مراتب و مراحلی داشته‌ایم که در طول تاریخ دستخوش تغییر و تحول شده و سبک‌های هنری را به وجود آورده‌ است. شاید بد نباشد که این تغییر و تحول را با تحولات شعر فارسی، که شعر هم یکی از هنرهاست، مقایسه کنیم. تحولی که باعث شد شعر از زبان ساده و شفاف به زبانی آمیخته با واژگان غیرفارسی و دشوار، و بعدازآن، به متنی دشوارتر گرایش پیدا کند و سپس دوباره به ساده نوشتن و تغییر در محتوا متمایل شود.

وی گفت ما در تاریخ شعر فارسی، از نیمۀ دوم قرن سوم تا قرن پنجم، سبک خراسانی را داشتیم که قصیده‌های مدح و ثنای پادشاهان یا مثنوی‌های حماسی و غزل‌های عاشقانه با زبانی ساده و شفاف و نزدیک به فارسی درسی سروده می‌شد و شاعران در دربار شاهان و وزیران و صاحب‌منصبان پرورش می‌یافتند و یا به سفارش آن‌ها شعر می‌سرودند. درست مثل نقاشان و هنرمندان قرن پانزدهم تا هفدهم که در خدمت پادشاهان بودند و مضامینی مذهبی و تاریخی را به تصویر می‌کشیدند. اما از قرن ششم شاعران مضامین عرفانی را وارد شعر کردند و آرام‌آرام واژگان عربی را پذیرفتند تا اینکه سبک عراقی در قرن هفتم و هشتم و نهم شکل گرفت که پر از واژگان عربی و ترکی بود. در همین سال‌ها شعر از دربار اندکی فاصله گرفت و بین مردم نفوذ کرد و شاعرانی چون حافظ، سعدی، سنایی این سبک را به اوج رساندند. بعدازآن، مکتب وقوع یا واسوخت در قرن دهم شکل گرفت. عده‌ای از شاعران تشخيص داده بودند كه شعر سبك عراقی از واقعيت دور شده و كاملاً جنبۀ تخيلی گرفته، آن‌ها تصميم گرفتند اين شيوه را دگرگون كنند. اما همین دلزدگی از سبک عراقی، با شکل‌گیری حکومت صفوی در ایران و حمایت نکردن آن‌ها از شاعران، موجب مهاجرت بسیاری از شاعران به هند و استقبال پادشاهان هندی از شعر فارسی شد و در نتیجه سبک هندی در قرن یازدهم و نیمۀ اول دوازدهم شکل گرفت و خیال‌پردازی و انواع صنایع شعری مثل تشبیه و استعاره چندان در آن به اوج رسید که بعضی از شعرهای سبک هندی را به معما بیشتر شبیه دانسته‌اند و باید که تفسیر و تعبیر می‌شد تا بشود معنای آن را درک کرد. اوج این تصویرسازی‌ها را که درواقع اوج هنرنمایی شاعران آن دوره و آن سبک بود در شعرهای صائب تبریزی، کلیم کاشانی، بیدل دهلوی می‌توان یافت. تقریباً می‌شود این سبک دشوارفهم و سنگین را با نقاشی و هنر سوررئال تا حدی برابر دانست که فهم و درک هنر این دوره نیازمند درک و فهمی از هنر و دانشی خاص بود. دورشدن مخاطبان شعر سبک هندی موجب شد که از اواسط قرن دوازدهم تا پایان قرن سیزدهم دورۀ بازگشت شکل بگیرد چون شاعران ایرانی از پیچیدگی‌های شعر سبک هندی به تنگ آمده بودند و می‌خواستند مثل گذشتگان خودشان به سبک عراقی و خراسانی شعر بگویند. بعدازآن با تحول شعر فارسی و پدیدآمدن شعر نو با نیما یوشیج و در ادامه، با شعر سپيد و آزاد روبه‌رو شديم كه هر كدام به مقتضای زمان و مخاطبشان شكل‌ گرفتند.

همین اتفاق را مقایسه کنیم با هنر و تاریخ هنر و ظهور سبک‌های هنری که می‌شود گفت به نوعی با هم قابل انطباق‌اند. همان‌طور که هنر قرون وسطی و رنسانس و سده‌های 16 تا 18 و هنر نوگرا و هنر معاصر را از هم تفکیک می‌کنیم و با سبک‌های باروک، رمانتیک، سمبولیسم، رئالیسم، امپرسیونیسم، اکسپرسیونیسم، کوبیسم، دادائیسم، انتزاعی یا آبستره و سورئالیسم و پاپ آرت يا هنر مردمی و در ادامه با هنر مفهومی، پرفورمنس و اينستاليشن مواجهيم، در حقيقت سير نگرش هنرمند را به هنر می‌بينيم.

در هنر آبستره و انتزاعی و مفهومی و آثاری که از سدۀ بیستم به بعد هنرمندان را شیفتۀ خود کرد می‌بینیم که مخاطب چنان درگیر اثر هنری می‌شود که گاه درک و فهم او از اثر هنری چیزی است خارج از آنچه هنرمند خلق کرده و این خاصیت و جذابیت یک اثر هنری است، اما دور شدن ذهن مخاطب از اثر هنری گاه به درک نكردن اثر هنری می‌انجامد و نیز تشخيص اثر هنری از اثر تقلبی دشوار می‌شود. چنان‌که وقتی نقاشی به سمت مونوکروم (نقاشی انتزاعی که فقط از یک رنگ استفاده می‌شود و هنرمند خودش را از حشو و زوائد موجود در نقاشی دور می‌کند) می‌رود و یک تابلوی تماماً آبی مثل  نقاشی آبی مونوکروم از ایو کِلِن (Yves Klein) را می‌بینیم، تشخيص اينكه آيا اين اثر هنری است يا نه دشوار می‌شود و لازم است تعريف دقيق و ديگری از هنر و هنرمند داده بشود.

مقدسی در ادامه گفت در قرن حاضر عرصۀ هنر برای بسیاری باز شده و ما در تمام هنرها با استعدادهای چشمگیری مواجهیم که کشف و شناختن آن‌ها کار سختی است. بنا بر آماری گفته‌اند بیش از 130 ميليون هنرمند در جهان ثبت شده‌اند که اگر صددرصد درست و دقیق نباشد، باز هم نشان می‌دهد چه دنیای پررقابتی در هنر وجود دارد.

در اواخر قرن نوزده و بيست ما با مدرنیست‌ها و آوانگاردها روبه‌رو هستيم كه کاملاً مخالف دخالت ادبیات‌اند. وقتی مثلاً مارسل دوشان، هنرمند فرانسوی، در سال 1917 اثر هنری خود را با عنوان «چشمه» يا «فواره» به نمايش گذاشت كه يک کاسه توالت بود و فقط امضايی بر آن زده بود و از وسايل حاضر و آماده اثر هنری خلق می‌كرد، بدعتی در هنر گذاشت كه يكی از شاخص‌های هنر مفهومی شد. از آنجا بود كه اثر هنری به چگونه اندیشیدن دربارۀ اثر تعريف شد. بعدازآن، ديگر به‌راحتی نمی‌شد فهميد كه هنرمند چه می‌خواهد بگويد يا چطور تصمیم‌گیری می‌کند. وقتی اثر «قوطی‌های سوپ كمپبل» شامل 32 قوطی كنسرو اثر اندی وارهول، نقاش امريكايی، خلق می‌شود، ذهن مخاطبان را به هم می‌ريزد و تعريف جديدی از هنر مطرح می‌شود. در تعریف جديد شکافی عمیق بین مخاطب و اثر هنری پديدار شده و در اين عرصه لازم است هنرمند مخاطب را در تجربه‌های فكری و هنری خود شریک کند و همین موضوع موجب می‌شود که کلام و نوشته را هم برای درک مخاطب به اثر هنری خودش سنجاق کند. بیانیه (استیتمنت) مثل مقدمۀ کتاب یا شرح‌حالی از نویسنده و اثر و عامل مؤثر در تولید اثر است. اما چرا این اتفاق افتاد؟ چون دور شدن مخاطب از اثر هنری موجب تفسیرهای نادرست در این زمینه شده بود و گالری‌دارها برای جلب مخاطب یا شناساندن هنرمند به مخاطب نوشته‌هایی را در ورودی گالری یا کنار اثر هنری قرار می‌دادند تا ایده و مفاهیم ذهنی هنرمند را با مخاطب به اشتراک بگذارند.

اما در پاسخ به اینکه آیا اگر نوشته در کنار اثر هنری قرار بگیرد به وجه هنریِ آن، یا به قول شما وجه «هنر برای هنر»، لطمه می‌زند یا خیر باید بگویم این نوشته است که تعیین می‌کند چقدر مخرب است یا چقدر مؤثر. درواقع اثر هنری یک بخش کوچکی از دنیای هنرمند است. جایی که یک نوشته می‌تواند حفره‌ای را پر کند که اثر هنری نمی‌تواند، جایی که یک نوشته مخاطب را به آن فضای سوم و مشترک میان هنرمند و خودش نزدیک می‌کند تا تفکر هنرمند را با تلقی خود پیوند بزند و به کشف و شهود برسد، شاید نوشتن آن متن انتخاب خوبی باشد، اما اگر نوشته هنرمند را حذف کند یا مخاطب را از تخیل دور کند یا توضیح واضحات بدهد و ادبیاتش خواننده را به حیطۀ قصه و نمایشنامه و شعر و متن ادبی وارد یا نزدیک کند و از اثر هنری کاملاً دور کند به طوری که بر فرض، مخاطب به جای شیفتگی از دیدن اثر هنری از نوشتۀ هنریِ کنارش لذت ببرد و اثر هنری را در درجۀ دوم بگذارد، قطعاً مخرب است. نباید در کنار یک اثر هنری یک اثر هنری دیگر خلق کرد. توصیه‌هایی که برخی کارشناسان هنر برای بیانیه‌نویسی مطرح کرده‌اند که مبادا یک شعر یا یک قطعۀ ادبی یا گزین‌گویه‌هایی از نیچه و شعرهایی از سهراب را در بیانیه‌تان بیاورید کاملاً درست است.

 

خانم رسولی پرسيد: پیش ازاین، برخی پژوهشگران و تئوریسین­‌های حوزۀ هنر در باب استیتمنت­‌نویسی صحبت­‌هایی کرده­‌اند و آموزش‌­هایی هم داده­‌اند، اما هنوز در این زمینه توافقی جمعی صورت نگرفته یا اگر هم گرفته ادبیات نوشتاری آن محل بحث و گفت‌وگو است. به نظر شما چه کسی باید بیانیه را بنویسد؟ آیا ویراستار می‌تواند در این حوزه کمکی به هنرمند بکند؟ چگونه و با چه توانمندی‌ای این کار میسر می‌شود؟

خانم مقدسی در پاسخ گفت: بيانيه به سه شكل نوشته می‌شود:

1) يا خود هنرمند می‌نويسد كه توانايی نوشتن و تجربۀ نوشتن را دارد.

2) يا هنرمند می‌نويسد و ويراستار آن را تكميل يا بازنويسی می‌كند.

3) يا كسی ديگر می‌نويسد: هنربان، نمايشگاه‌گردان، گالری‌دار، هنرمندی ديگر، كارشناس هنری، نويسنده‌ای خوش‌قلم.

البته نباید فراموش کرد که نوشتن دربارۀ هنر کاری بسیار سخت است. بسیاری از هنرمندان بیان می‌کنند که اگر می‌توانستند دربارۀ کارشان صحبت کنند یا بنویسند، حتماً سخنران یا نویسنده می‌شدند.

هنرمند در زمان نوشتن بيانيه بايد از خود بپرسد:

– آیا وقت کافی برای نوشتن را دارم؟

– آیا تخصص و توانايی نوشتن را دارم؟

– آیا می‌توانم مطابق با خواست مخاطبانم مطالب مناسبی بنويسم؟

اگر هنرمند خودش نتواند به هر علتی بیانیه بنویسد، باید از نویسنده‌ای دیگر کمک بگیرد که در اینجا شخصی با عنوانِ «نویسنده در سایه» یا «نویسندۀ پنهان» مطرح می‌شود که همیشه و در همۀ ادوار وجود داشته؛ یک نفر که اسم و اطلاعاتش در جایی درج نمی‌شود و به جای دیگری می‌نویسد. بسیار پیش آمده که یک شخصیت سیاسی یا یک هنرمند مشهور یا به قولی یک سلبریتی مطلبی یا سخنرانی یا کتابی منتشر می‌کند که آن را خودش ننوشته و یک نفر  دیگر برایش نوشته و بعد از نوشتن مطلب کنار می‌رود و هرگز هم نامش فاش نمی‌شود یا اینکه از او فقط تشکر می‌شود. این شخص را اصطلاحاً «نویسندۀ پنهان» خطاب می‌کنند. اما شخص دیگری که می‌تواند برای هنرمند بیانیه بنویسد ویراستار است که اگر پس از تولید نوشتۀ هنرمند وارد عرصه شود، به او کمک می‌کند که نوشته‌اش را با توجه به مخاطب و محل انتشار و هدف از آن به بهترین وجه عرضه کند. این کمک کردن می‌تواند از پیشنهاد تغییر اندک یک یا چند کلمه و عبارت باشد تا بازنگاری همان محتوا با ادبیات و زبانی مناسب‌تر، که در این حالت هم نقش او همچنان ویراستار است نه نویسنده، زیرا اندیشه و فکر از آنِ هنرمند است و نگارش از آنِ ویراستار. نمونه‌های درخشان همکاری ویراستار و نویسنده یا هنرمند را در میان ویراستاران بنامِ جهانی، از جمله ویرایش ازرا پاوند در شعر بلند سرزمین هرز اثر تی. اس. الیوت می‌توانیم ببینیم که حدود هشتاد بیت از شعر را حذف کرد و آن را به شاهکار بدل کرد.

بيانيۀ هنرمند را می‌توان مانند معرفی كتاب در نظر گرفت كه محتوا، شيوۀ نگارش و حتی ادبيات آن وابسته به چند متغير است:

1) به اعتبار هدف؛ 2) به اعتبار مخاطب؛ 3) به اعتبار صاحب اثر؛ 4) به اعتبار نوع اثر؛ 5) به اعتبار محل درج مطلب؛ 6) به اعتبار محتوا؛ 7) به اعتبار حجم.

پس از تعیین این متغیرها می‌شود نوشته‌ای متناسب و مناسب تهیه و عرضه کرد. در نظر داشته باشید که برای برخی هنرمندان مشهور و شاخص که نامشان و سبکشان برای همۀ اهل هنر روشن است نیازی نیست بیانیه نوشته شود، مگر آنکه خودشان این ضرورت را حس کنند.

 

خانم مقدسی در پایان دربارۀ انتخاب معادل مناسب برای کلمۀ استیتمنت صحبت کرد و گفت در بحث واژه‌گزینی و انتخاب معادل برای اصطلاح یا واژۀ غیرفارسی سه روش وجود دارد: 1) برگزیده: که در میان معادل‌های فارسی یکی از معادل‌ها انتخاب می‌شود؛ 2) نوساخته: در این حالت واژۀ جدیدی وارد زبان فارسی می‌شود که معادلی برای آن از قبل وجود نداشته و باید واژه‌ای جدید برای آن ساخت مثل فنّاوری در مقابل تکنولوژی؛ 3) نوگزیده: وقتی یک واژۀ بیگانه به زبان فارسی وارد می‌شود کارشناسان به دنبال آن می‌گردند که آیا قبلاً برای این مفهوم کلمه‌ای وجود داشته و اگر وجود داشته آن را زنده می‌کنند یا معنای جدیدی به آن اضافه می‌کنند، مانند یخچال که در مقابل رفری‌جریتور انتخاب شد، در حالی‌که این کلمه از قدیم به معنای چالۀ یخ بود و امروزه اصلاً چالۀ یخ به ذهن هیچ‌کس متبادر نمی‌شود.
با این توضیح، باید گفت که کلمۀ استیتمنت اصطلاح تخصصی نیست، بلکه یک واژۀ عمومی است که معانی متعددی مثل گزاره، بیانیه، اعلامیه، گزارش برای آن در فرهنگ‌ها ذکر شده است که باید با روش «برگزیده» یکی از این معادل‌ها را انتخاب کرد. ظاهراً «بیانیۀ هنرمند» در میان اهالی هنر پذیرفته‌تر است و خوب است که یک انتخاب برای آن به کار گرفته شود.

خانم رسولی در پایان نشست به پرسش‌های متعدد دیگری اشاره کرد که فرصت مطرح کردن آن پیش نیامد و اظهار امیدواری کرد که فرصت دیگری برای ادامۀ این گفت‌وگو فراهم شود تا بیشتر به این موضوع پرداخته شود.

 

پوشۀ صوتی این نشست در کانال تلگرامی انجمن قابل بازیابی است.

نرخ‌نامه ویرایش 17 بهمن رونمایی می‌شود/ توجه به متغیرهای ویرایش مطابق با نوع کار ویراستار

نرخ‌نامه ویرایش 17 بهمن رونمایی می‌شود/ توجه به متغیرهای ویرایش مطابق با نوع کار ویراستار
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، موضوع تعیین قیمت برای ویرایش یکی از موضوعاتی است که میان بسیاری از ویراستاران و ناشران و گاهي پديدآورندگان محل اختلاف است، زیرا ویراستاری امری کیفی است و تعیین دقیق قیمت آن چندان آسان نیست.در این زمینه انجمن صنفی ویراستاران، بنابر وظيفۀ صنفي خود، از مدتی پیش اعلام کرده بود که در حال تهیۀ تعرفۀ قیمت است و به‌تازگی نیز فعالیت‌هایی را در این زمینه انجام داده است، قرار است به مناسبت روز ویراستار، تصویب نرخ‌نامه به زودی بر روی وب‌سایت این انجمن قرار گیرد تا هر یک از ویراستاران با استناد به این نرخ‌نامه قراردادهای حرفه‌ای خود را تنظیم کنند.از سوی دیگر، نامگذاری 11 بهمن به روز ویراستار همزمان با سالروز تولد احمد سمیعی گیلانی نیز موضوع دیگری بود که توسط این انجمن پایه‌گذاری و با موافقیت صنف همراه شد، هرچند که قرار گرفتن این روز در تقویم همچنان در مراحل اداری قرار دارد. این موضوعات بهانه‌ای شد تا با مهناز مقدسی، دبیر انجمن صنفی ویراستاران به گفت‌وگو بنشینیم که در ادامه می‌خوانید.شنیدیم که انجمن صنفی روز 11 بهمن را روز ویراستار اعلام کرده دربارۀ آن بگویید چرا این روز را انتخاب کرده‌اید؟
انجمن صنفی ویراستاران سال گذشته، هم‌زمان با یکصدمین زادروز استاد احمد سمیعی گیلانی، جشن‌نامه‌ای تهیه کرد  كه موضوع «روز ويراستار» در آن مطرح شده بود. اين جشن‌نامه در مراسمی که به مناسبت تولد استاد سمیعی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزار شد، به استاد تقدیم شد. در همان روز هومن عباسپور، نایب‌رئیس انجمن، پیشنهاد انتخاب «روز ملی ویراستار» را به پاس نیم قرن تلاش استاد سمیعی در نگارش و ویرایش مطرح کرد که با استقبال رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی قرار گرفت. از همان زمان، با حمایت فرهنگستان، این موضوع پیگیری شد و درخواست درج روز ویراستار در تقویم کشورمان در شورای انقلاب فرهنگی مطرح شد و تا مقطعی هم پیش رفت، ولی همچنان در سلسله ‌مراتب اداری قرار دارد و باید منتظر پاسخ باشیم. با گذشت یک‌سال از آن موضوع و یکصدویکمین زادروز استاد سمیعی به این فکر افتادیم که تا تصويب رسمي و درج اين روز در تقویم، روز تولد استاد سمیعی را بين ويراستاران «روز ویراستار» بدانيم و خوشبختانه ویراستاران نیز آن را پذیرفتند و حمایت بسیاري از ویراستاران و اهالي قلم و نشر ما را دلگرم کرد. ما در انجمن روز یازدهم بهمن را «روز ویراستار» نامیدیم تا هم احترام خود را به استاد احمد سمیعی گیلانی نشان دهیم و هم از ویراستاران کوشا و توانمندی که بار بزرگی بر دوششان گذاشته شده قدردانی کنیم.

دربارۀ «نرخ‌نامۀ ویرایش» بگویید. چه موقع و چطور در دسترس مخاطبان قرار داده می‌شود؟
به مناسبت روز ویراستار اطلاعیۀ دیگری دادیم که نرخ‌نامۀ ویرایش را روز 17 بهمن در وبگاه انجمن قرار خواهیم داد. البته قرار بود در همان روز ويراستار نرخ‌نامه را رونمایی کنیم، اما به علت مسائل فنی وبگاه ناچار شدیم كمی صبر کنیم. جدولی که در وبگاه انجمن گذاشته می‌شود حاوی گزینه‌هایی است که مخاطبان با تعیین آن‌ها می‌توانند قیمت انواع ویرایش را بر اساس کلمه به دست بیاورند. همان‌طور که می‌دانید، متغیرهایی در امر ویرایش دخیل‌اند: نوع اثر (عمومی، تخصصی)، سفارش‌دهنده (ناشر، پدیدآورنده)، دشواری یا سادگی کار، نوع ویراستار (ویراستار با‌تجربه، ویراستارکم‌تجربه)، زمان (فوری، عادی). ما در این نرخ‌نامه سعي كرده‌ايم به تمام این متغیرها توجه کنيم تا قیمت مطابق با نوع کاری باشد که به ویراستار سپرده می‌شود.

كار تهيۀ نرخ‌نامه از چه زمانی در انجمن آغاز شد؟
موضوع تهیۀ نرخ برای کارهای ویرایشی از زمان تأسیس انجمن مطرح شده بود، اما طبیعی است كه تعیین قيمت یا دستمزد برای خدمات ویرایشی، مثل هر شغل دیگری، ابعادی دارد که باید همۀ آن‌ها دیده شود. یکی از آن‌ها توانایی ویراستار و مسئولیتی است که باید انجام دهد، به همین دلیل موضوع تعریف ویرایش و ویراستار و رتبه‌بندی ویراستار در اولویت قرار گرفت. تقریباً سه سال پیش این موضوع را با جدیت دنبال کردیم و چندین جلسه و نشست با کارشناسان و ناشران برگزار کردیم تا بتوانیم معیارهایی برای رتبه‌بندی ویراستاران تعیین کنیم و بر اساس این رتبه‌بندی مسئولیت‌های آنان را تعیین کنیم. سال گذشته این رتبه‌بندی را آماده کرده بودیم، اما صبر کردیم تا موضوع نرخ‌نامه را نیز به تصویب برسانیم چون این دو با هم مرتبط‌اند. همراه با این نرخ‌نامه که 17 بهمن منتشر می‌کنیم، چند متن دیگر نیز در اختیار مخاطبان قرار خواهیم داد شامل مسئولیت‌های ویراستار، انواع ویرایش، رتبه‌بندی ویراستاران، واژه‌نامه (برای تعریف واژگان و اصطلاحاتی که در این نرخ‌نامه مطرح شده است). سعی کردیم نکته‌ای از نظرمان دور نماند.

این نرخ‌نامه ضمانت اجرایی هم دارد؟
این نرخ‌نامۀ پیشنهادی انجمن است که در وبگاه انجمن قرار داده می‌شود و چند ماه، احتمالاً تا پایان فروردین 1401، به نقد و نظر گذاشته می‌شود و امیدواریم بر اساس بازخوردهایی که خواهیم گرفت بتوانیم نسخۀ نهایی آن را در اردیبهشت در وبگاه بارگذاری کنیم. اجرای آن به مخاطبانمان بستگي دارد. البته باید بگویم که در تعیین این نرخ‌نامه ما هم جانب ویراستار را گرفته‌ایم و هم جانب سفارش‌دهنده را و امیدواریم از هر دو طرف بازخورد خوبی  بگیریم.

به رتبه‌بندی ویراستاران اشاره کردید. منظورتان از رتبه‌بندی چیست؟
ویرایش و ویراستاری هم مثل هر شغل دیگری مراتبی دارد. نمی‌توانیم عنوان شغلی «ویراستار» داشته باشیم اما معلوم نکنیم که مثلاً ویراستاري كه فقط يك دورۀ آموزش را گذرانده با ویراستاری مثل استاد سمیعی گیلانی كه عمري را در این شغل سپری کرده چه تفاوت‌هايي دارند. قطعاً باید تفاوتی میان ویراستاران باشد. با توجه به اینکه انجمن صنفی یکی از مسئولیت‌های اساسنامه‌ای‌اش تعیین مرتبۀ شغلی است، ما با قیاس مشاغل فرهنگی سه مشخصه برای این شغل تعریف کردیم: میزان توانایی و دانش، تعداد آثاری که ویرایش کرده، تعداد سال‌هایی که در این شغل فعالیت داشته است. بر همین اساس، ما پنج نوع ویراستار (شامل ويراست‌يار، ويراستار یک، ويراستار دو، ويراستار سه و ویراستار ارشد) را تعیین کرده‌ایم. مثلاً ويراست‌يار کسی است که زیر نظر ويراستار سه يا ویراستار ارشد آموزش می‌بیند و ویراستار ارشد کسی است که حدود 20 سال سابقۀ كار در نشر و ویرایش دارد و حداقل 64 کتاب را، با حجمي كه در نرخ‌نامه نوشته‌ايم، ویرایش یا سرپرستی کرده باشد. گمان می‌کنم بعد از گذشت شصت‌واندی سال از سابقۀ ویرایش در نشر، بتوانیم معیارهای دقیقی برای تفکیک ویراستاران به دست بدهیم.

نرخ‌نامه‌ای که تهیه کرده‌اید فقط برای ویراستاران است یا ناشران؟
برای هر دو، البته اشاره کنم که نرخ‌نامه برای ویرایش‌های روی سیستم یا به قولی ویرایش رایانه‌ای است و ویرایش کاغذی را در این نرخ‌نامه منظور نکرده‌ایم و فقط به آن اشاره کرده‌ایم. با توجه به تغییر وضعیت نشر در سال‌های اخیر، متأثر از بیماری کوید-19، بسیاری از ویراستاران به ویرایش رایانه‌ای مسلط شده‌اند و این نوع ویرایش، علاوه بر ویراستار برای ناشر بسیار مفید است، زیرا هزینۀ غلط‌گیری، نمونه‌خواني و پرينت‌هاي متعدد و مصرف كاغذ را حذف مي‌كند و اگر هم اندكي از قيمت ويرايش كاغذي بالاتر باشد، به‌مراتب بر ويرايش روي كاغذ كم‌هزينه‌تر است. قصد داريم در ويراست‌هاي بعدي نرخ‌نامه به ويرايش مطبوعات و خبرگزاري‌ها نيز بپردازيم.  اميدواريم، با دريافت ديدگاه‌هاي ناشران، نسخۀ پيشنهادي نرخ‌نامه را هرچه سريع‌تر نهايي كنيم و امكان تعامل بيشتر بين صاحب اثر و ناشر و ويراستار را فراهم آوريم.

این خبر عیناً از وبگاه خبرگزاری ایبنا گرفته شده است.

نشست «ترجمه‌های ویرایش‌پذیر»

نشست «ترجمه‌های ویرایش‌پذیر»

انجمن صنفی ویراستاران با همکاری خانۀ کتاب و ادبیات ایران، نشستی با حضور نازنین خلیلی‌پور، مهشید نونهالی، امیرحسین وزیری و مهناز مقدسی (دبیر نشست) برگزار کرد. این نشست روز جمعه هشتم بهمن و هم‌زمان با برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب اجرا شد.

نخست مهناز مقدسی، دبیر انجمن صنفی ویراستاران، گفت ترجمه یکی از راه‌های ارتباط ما با جهانیان و آگاهی از دانش و صنعت و فرهنگ کشورهای دیگر است. با رشد و رونق آثار ترجمه‌ای در سال‌های اخیر، جایگاه مترجمان بر نویسندگان پیشی گرفته و مترجمان صدرنشین بازار نشر ما شده‌اند. وارد شدن طیف وسیعی از دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش زبان به بازار ترجمۀ کتاب و مقاله موجب شده که با تعداد فراوانی از ترجمه‌های نازل مواجه شویم و ناچار دست به سوی ویراستارانی دراز کنیم که با دانش و توانایی و صرف وقت بسیار این آثار را ارتقا ببخشند.

در این نشست، که بخش عمدۀ آن به‌صورت پرسش و پاسخ بود، سخنرانان دربارۀ ترجمۀ خوب و ویژگی‌های آن صحبت کردند.

ترجمۀ خوب چه نوع ترجمه‌ای است؟

مهشید نونهالی، مترجم، ویراستار و مدرس ویرایش ترجمه، گفت: معنا کردن ترجمۀ خوب بسیار دشوار است. بسیاری از اوقات، ما متن ترجمه‌شده‌ای را می‌خوانیم و می‌گوییم ترجمه خوب و رساست، درحالی‌که مترجم مقصود اصلی نویسنده را درست منتقل نکرده و متن را با منطق خودش ترجمه کرده است. همچنین مهم است که ترجمه گویای همۀ خصوصیاتی باشد که فضای زبان مبدأ در بر دارد. بنابراین، ترجمۀ مقصدگرا و کاملاً بومی‌شده در این دوره معنایی ندارد و مهم است که فرهنگ زبان مبدأ به خواننده منتقل شود. درخصوص متون علوم انسانی نیز ترجمه حتماً باید دقیق باشد و مفهوم را کاملاً به خواننده منتقل کند و مترجم نیز لازم است در آن حیطه دانش کافی داشته باشد. این موضوع دربارۀ داستان و نمایش‌نامه بسیار اهمیت دارد، در ترجمۀ داستان به‌ویژه داستان‌های امروزی مترجم باید فضا بسازد، موسیقی بسازد، تصویر بسازد و تمام این‌ها باید در رمان، شعر یا نمایش‌نامه منعکس شود.

نونهالی ادامه داد: ترجمۀ خوب، به‌خصوص ترجمۀ ادبی، ترجمه‌ای است که مترجم بتواند بسیار نزدیک به متن نویسنده ترجمه کند و البته نه به معنای ترجمۀ لفظ‌به‌لفظ. بعضی‌ها می‌گویند فلان چیز را نمی‌شود به فارسی ترجمه کرد، من معتقدم که این‌طور نیست. فارسی بسیار زبان قدرتمندی است و غیرممکن است نتوان مفهومی را به این زبان برگرداند.

نازنین خلیلی‌پور، ویراستار و مترجم، گفت: برای تشخیص اینکه متنی خوب ترجمه شده یا نه، باید ملاک‌هایی در نظر گرفت. ترجمه درواقع انتقال معناست که از زبان مبدأ در قالب‌های زبان مقصد منتقل می‌شود و قرار نیست در ترجمه قالب زبان مبدأ به زبان مقصد منتقل شود؛ نکتۀ مهم در ترجمه انتقال معناست. بنابراین برای تشخیص اینکه متنی خوب ترجمه شده است یا نه، باید تطبیق ترجمه انجام شود و صرف اینکه متنی روان باشد نمی‌توان گفت ترجمۀ خوبی هم هست. خطا در انتقال معنا را می‌توان در دسته‌های مختلف قرار داد: خطاهای واژگانی مثل وجود کلمات مشابه و بدفهمی و بی‌توجهی به هم‌نشینی واژه‌ها؛ خطاهای دستوری، مثل انتقال کامل نحو زبان مبدأ به زبان مقصد؛خطاهای مفهومی، مثل درک اشتباه مَثَل‌ها و کنایات؛ خطاهای اصطلاح‌شناختی، مثل قرار دادن برابرنهادهای نادرست. همچنین ممکن است در ترجمه خطاهای ضبط اعلام و پاراگراف‌بندی و جاافتادگی ترجمه نیز باشد که با تطبیق قابل تشخیص خواهد بود.

امیرحسین وزیری، ویراستار و مترجم، نظر خود را چنین مطرح کرد: ما وقتی می‌توانیم بگوییم ترجمه‌ای خوب است که بسیار نزدیک به متن اصلی باشد؛ یعنی به ساختار توجه شده باشد، واژگان و اصطلاحات درست ترجمه شده باشند، سبک و قلم و بیان نویسنده و فضا و موسیقی اثر درک و منتقل شده باشد و به انتقال موارد فرهنگی نیز توجه شده باشد. ای‌کاش نهاد دغدغه‌مندی برای داوری وجود داشته باشد تا مرجعی برای ارزیابی ترجمه‌ها باشد، چه پیش از انتشار و چه پس از انتشار. به نظر می‌رسد اگر چنین سازوکاری باشد و نقد ترجمه هم در ایران پا بگیرد، می‌توانیم شاهد ترجمه‌های بهتری باشیم. متأسفانه گاه پیش می‌آید که ترجمه‌ای به چندین چاپ می‌رسد و کتاب ایرادهای اساسی دارد و حتی وقتی به ناشر گفته می‌شود که بهتر است اصلاحاتی در کتاب انجام گیرد، نمی‌پذیرد و کتاب را به همان صورت بازچاپ می‌کند.

ویرایش حداکثری و بازترجمه خدمت است یا خیانت؟

نونهالی در پاسخ به این پرسش گفت البته که ویرایش و اصلاح حداکثری و بهبود متن خدمت است به مخاطب چون متن بهتری به دستش می‌رسد و سلیقۀ مخاطب بهبود پیدا می‌کند. متأسفانه سلیقۀ زبانی مخاطبان ما به‌شدت نزول پیدا کرده. باید دانست که سلیقه اکتسابی است، سلیقه را می‌شود ارتقا داد. ناشر، ویراستار، مترجم موظف‌اند سلیقۀ مخاطب را بالا ببرند. البته برای ناشر هم خدمت است چون اگر کتاب بهتری منتشر کند، بازار بهتری هم خواهد داشت، اما در مورد ویراستار جای تأمل است.

خلیلی‌پور دربارۀ بازترجمه و ویرایش حداکثری گفت: این‌ کار خدمت به مخاطب و ناشر است اما شاید خیانت به مترجم باشد، چون مترجم ممکن است کارهای بعدی‌اش را با ویراستار دیگری پیش ببرد که به همان کیفیت قبلی نباشد و این موضوع به ضرر مترجم می‌شود. مشکل اساسی اینجاست که خیلی از ناشران کتاب را از نامترجم می‌گیرند و براساس آشنایی و دوستی کتاب را چاپ می‌کنند و برایشان فرقی ندارد که کتاب خوب است یا نه. حتی ویرایش کتاب هم برایشان مهم نیست و ویراستار می‌ماند با وجدان خودش. نه دلش می‌آید کار را با کیفیت پایین انجام دهد و نه می‌تواند وقت بگذارد و کتاب را بازترجمه کند. درنهایت، کتاب را به شکلی که ناشر می‌خواهد ویرایش می‌کند اما ترجیح می‌دهد اسمش را در صفحۀ حقوقی نیاورند و این می‌شود که چند کتاب را ویرایش می‌کند اما چون از این نوع ویرایش راضی نیست، اسمش در کتاب نمی‌آید یا فقط در یکی دو کتاب می‌آید و می‌بیند که در یک سال گذشته فقط یکی دو کتاب در کارنامه‌اش آمده است. وقتی ناشر این‌طور کتاب‌ها را قبول می‌کند ویراستار را به دردسر بزرگی می‌اندازد.

وزیری دربارۀ ویرایش حداکثری گفت که ناشر از اینکه ترجمۀ ضعیفی به همت ویراستار به اثر خوبی تبدیل بشود انتفاع می‌برد. مترجم هم راضی است چون به اسمش ترجمه خوبی منتشر می‌شود. اگر این کار برای مترجم جنبۀ آموزشی داشته باشد و مترجم یاد بگیرد که برای کار بعدی بهتر کار کند که گاه این اتفاق می‌افتد، بسیار خوب است.

یکی از مشکلات ناشران این است که خودشان در انتخاب کتاب سهیم نیستند و ارزیابی خوبی هم نمی‌کنند. منتظرند که کسی کتابی آماده و ترجمه‌شده را بیاورد و به آنان بسپارد و چاپ کنند. مترجمان هم باید بدانند که کتابی را انتخابی کنند که بر آن تسلط دارند. مترجمی که هر نوع اثری را ترجمه می‌کند، از علمی و داستانی، مسلماً همۀ ترجمه‌هایش باکیفیت نیست، اگر ناشران در انتخاب اثر و مترجم دقت داشته باشند، می‌توانند این چرخه را بهتر کنند. ویرایش حداکثری به‌نوعی خیانت ویراستار به خودش است چون وقت و زمان و توانایی بسیاری به خرج می‌دهد و درنهایت، نفع مادی و معنوی چندانی به دست نمی‌آورد و مدتی بعد از این کار کناره می‌گیرد. گاه شده که یک ویرایش مقابله‌ای دقیق شش ماه یا حتی یک سال طول می‌کشد و دریافتی ویراستار هم آن‌قدر نیست که بتواند با آن زندگی‌اش را بگذراند.

در این پایان این نشست، خانم نونهالی پیشنهاد کرد که خوب است انجمن صنفی ویراستاران برای ارتباط و آگاهی ناشران و مترجمان برنامه‌هایی بگذارد و این موضوعات را با آنان در میان بگذارد چون ناشران هم لازم است در این بحث‌ها حضور داشته باشند و بهتر است کارگاه‌هایی برای مترجمان و حتی ویراستاران باشد که آن‌ها آمورش ببینند و آرام‌آرام وضعیت بهتر بشود.

فیلم کامل این نشست در صفحۀ اینستاگرام انجمن صنفی ویراستاران قابل مشاهده است.

نشست «شناخت و ویرایش داستان»

نشست «شناخت و ویرایش داستان»

انجمن صنفی ویراستاران با همکاری خانۀ کتاب و ادبیات ایران، نشستی را برای بررسی ویرایش داستان با چند تن از ویراستاران و نویسندگان داستان با حضور فرشته احمدی، علی حسن‌آبادی، آتوسا زرنگارزاده شیرازی و هومن عباسپور (دبیر نشست) برگزار کرد. این نشست چهارشنبه ششم بهمن و هم‌زمان با برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب اجرا شد.

ابتدا هومن عباسپور، نایب‌رئیس انجمن صنفی ویراستاران و دبیر نشست، گفت ویرایش داستان یکی از انواع ویرایش‌های تخصصی است که در سال‌های اخیر به آن توجه ویژه‌ای شده است، ولی تعداد ویراستاران تخصصی داستان در مقایسه با تولید این نوع آثار بسیار کم است و نشر امروز به ویراستاران خوبِ بیشتری نیاز دارد.

در این نشست فرشته احمدی، داستان‌نویس و ویراستار داستان، دربارۀ مسئولیت‌های ویراستار داستان گفت: داستان‌نویسی در ایران، با وجود چند دهه تجربۀ خوب، همچنان جوان است و ویراستاری داستان بسیار جوان‌تر. هنوز هستند ناشران فراوانی که متن داستان یا هر نوع کتاب دیگری را از نویسنده می‌گیرند و همان‌طور به چاپخانه می‌فرستند و هنوز قدر و منزلت ویرایش برای بسیاری ناشران شناخته شده نیست. در ویرایش داستان دو نوع رویکرد وجود دارد؛ یکی تغییرات ماشینی و نرم‌افزاری که فاصله‌ها و املای کلمات را درست می‌کند و اندکی از آن بالاتر ویرایشی که ویراستار مقداری فنون ویرایش می‌داند و در نثر داستان دخالت می‌کند و نحو آن را درست می‌کند که این ویراستار هم باید دانشی از داستان داشته باشد. البته همین مقدار ویرایش را هم برخی ناشران انجام نمی‌دهند.

احمدی افزود رویکرد دوم نگاه کردن به نثر و زبان نوشته است. زبان مثل موجود زنده است و با توجه به تغییرات زبان در طول زمان، نثر و نوشتار نیز تحول پیدا می‌کند، پس نثر هم موجود زنده‌ای است که رفتار مکانیکی با آن مناسب و صحیح نیست. داستان متنی خلاقانه است و کار ویراستار در متن خلاقانه دشوارتر از متن‌های دیگر است. داستان‌نویسانی داریم که مثلاً تمام آثار یا یکی از آثارشان را که برای ناشر می‌فرستند و درخواست می‌کنند که به هیچ وجه در آن دست برده نشود و ویرایش نشود. این نوع نوشته‌ها را باید منحصر‌به‌فرد دانست، مثل یک قالی که اصالت خودش را حفظ می‌کند. آثار داستانی نویسندگانی را هم داریم که قبلاً کتابشان منتشر شده مثل داستان‌های هدایت؛ این آثار را هم نباید ویرایش کرد، ولو اینکه اشتباهی در نثر و املا و نوشتار آن‌ها باشد، زیرا اصالت آن نوشته‌ها در این است که به همان صورت باقی بماند و شاید فقط بشود تغییرات اندک صوری در آن داد. مثلاً کتاب شازده کوچولو ترجمۀ محمد قاضی در ذکر شمارۀ یک ستاره اشتباهی کرده و بسیاری مترجمان دیگر هم، که مبنا را ترجمۀ قاضی قرار داده‌اند، همان را به کار برده‌اند و ویراستار امروز نمی‌تواند و نباید آن را اصلاح کند، شاید اگر قاضی زنده بود و ویراستاری بود که به او این موضوع را بگوید، او می‌پذیرفت و اصلاح می‌کرد.

احمدی ادامه داد که گاه پیش می‌آید که نویسندۀ داستان از ناشر می‌خواهد که تغییری در حد رسم‌الخط هم در اثرش انجام نشود و ناشر هم، به‌سبب اینکه نویسنده سرشناس است، ترجیح می‌دهد کتاب را با همان رسم‌الخط کهن منتشر کند، ولو اینکه با شیوه‌نامۀ او و کتاب‌های دیگرش متفاوت باشد و ویراستار هم تابع این خواستۀ نویسنده می‌شود.

خانم احمدی دربارۀ اینکه سهم و نقش ویراستار در ویرایش رمان چیست گفت: ویراستار در داستان و رمان فقط یک پیشنهاددهنده است. این پیشنهاد هم بیشتر در مورد نویسندگان نوقلم و کسانی است که اولین کتاب یا کتاب‌هایشان را به چاپ می‌سپارند. در انتشارات ثالث و نگاه که همکاری داشتم پیش می‌آمد که داستانی به نشر سپرده می‌شد و مشروط دانسته می‌شد و لازم بود نویسنده مطالبی را تغییر دهد، حذف و اضافه کند، مطلبی را از جایی به جای دیگری ببرد یا مسیر داستان را تغییر دهد یا حتی پایان‌بندی آن را عوض کند که در این صورت با نویسنده جلسه گذاشته می‌شد و معمولاً نتیجۀ خوبی هم داشت، اما این روش که بهترین حالتِ ویرایش داستان است، یعنی تعامل و گفت‌وگوی ویراستار و نویسنده، برای ناشران به علت هزینه و زمان پذیرفتنی نیست.

بعضی ویراستاران فقط به ویرایش نقطه و ویرگول معروف‌ا‌ند، اما همین مقدار هم در کتابی مثل کوری از ساراماگو اصلاً موضوعیت ندارد چون کتاب کوری اصلاً نقطه و ویرگول ندارد.

خانم احمدی ادامه داد که ویراستار داستان باید روح متن را دریابد و درک کند و بداند که هر متنی چه نوع ویرایشی می‌خواهد. بهتر است نویسنده و آثار قبلی او را بشناسد و مسیر حرکت فکری و قلمی او را بشناسد و بفهمد که چطور باید متن او را ویرایش کند. امید است ناشران و صاحبان اثر بدانند که ویراستاری و ویرایش همۀ متن‌ها لازم و ضروری است. ویرایش کتاب گاه موجب می‌شود خطاهای اساسی محتوایی و زبانی و ساختاری رفع شود و موجب موفقیت اثر در نشر بشود.

هومن عباسپور، نایب‌رئیس انجمن صنفی ویراستاران و دبیر نشست، اشاره کرد که بهترین ویراستارانِ داستان کسانی هستند که داستان را می‌شناسند و به انواع داستان‌ها آشنایی دارند. ویراستاران باید از مطلق‌نگری و اعمال سلیقۀ شخصی و ماشینی نگاه کردن به متن‌ها پرهیز کنند و بدانند که در بعضی متن‌ها بهترین ویرایش آن است که ویرایش نشوند.

خانم آتوسا زرنگار‌زاده شیرازی، داستان‌نویس و رئیس هیئت‌مدیرۀ انجمن صنفی ویراستاران، در سخنان خود به موضوعات متعددی اشاره کرد. در ابتدای سخن گفت من داستان می‌نویسم و ویراستار نیستم و لازم است کارهایم را کس دیگری ویرایش کند. از نظر من حلقۀ مفقودۀ نشر در ایران نداشتن مؤسسه یا نهاد «کارگزار» است که رابط بین نویسنده و ناشر باشد، چیزی که در غرب و در میان کشورهایی که نشر فعال دارند رایج است. در اینجا نویسنده مستقیم با ناشر ارتباط می‌گیرد و ناشر هم که کار را قبول می‌کند به ویراستارانی می‌سپارد که خودش انتخاب می‌کند. وقتی همکاری صمیمانه بین نویسنده و ویراستار برقرار باشد و ویراستار هم دانشی از داستان داشته باشد، می‌تواند پیشنهادهای خوبی بدهد. نمونه‌های درخشان این همکاری را در ویرایش کتاب ریموند کارور، نویسندۀ سرشناس امریکایی و ویراستارش گوردن لیش، ویراستار مجلۀ اسکوآیر می‌بینیم که تغییرات مهمی در کتاب کارور داد و باعث شهرت کتابش شد و کتاب جایزۀ پولیتسر گرفت. ویرایش نقطه و ویرگول نیست، اگر بود ساراماگو جایزه نمی‌گرفت. وقتی داستانی نوشته می‌شود اتفاق زبانی رخ می‌دهد، ممکن است ساختار زبان تغییر کند، نحو تغییر کند و اگر ویراستاری که متون فنی و علمی ویرایش می‌کند بخواهد داستان را با همان ذهنیت ویرایش کند، شکست می‌خورد چون با اتفاقی که در داستان می‌افتد آشنا نیست. گاه لازم است ساختار شکسته شود، فعل و فاعل جابه‌جا بشود، صفت و موصوف جابه‌جا بشود. حتی در متن داستانِ کوتاه سفید‌خوانی را داریم که ویراستار اگر با این نوع ادبی آشنا نباشد ممکن است تغییرات نابجایی انجام دهد.

زرنگارزاده ادامه داد که اگر ویراستار زبان و سبک داستان را نشناسد، مطمئناً نمی‌تواند کمکی به نویسنده کند. ویراستار داستان باید عناصر داستان و سبک را بشناسد و بداند این سبک برای این داستان خوب است یا خیر. الآن بسیاری از داستان‌نویسان از زبان گفتاری یا شکسته استفاده می‌کنند. اینکه آیا کارشان درست است یا خیر و آیا باید آن نوشته به این زبان نوشته بشود یا فقط دیالوگ‌ها به شکسته نوشته بشود می‌تواند از پیشنهادهای ویراستار باشد. خوشبختانه در این سال‌ها برخی ناشران به اینکه ویراستاری داستان ویراستاری تخصصی است پی برده‌اند، اما این امر بین ناشران هنوز جا نیفتاده. ویرایش واقعی همان ویرایش محتوا و ساختار و پیشنهاد برای بهبود اثر است نه تغییر زبانی و نقطه و ویرگول. من معتقدم که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند کار خودش را ویرایش کند ولو اینکه ویراستار هم باشد چون هر نویسنده‌ای به نوشته و کلمات خودش تعلق خاطر دارد و ممکن است حتی اگر مدتی بعد به کار خودش رجوع کند باز هم نتواند آن را ویرایش کند؛ پس سپردن کار به ویراستار به نظر من ضروری است. امیدوارم انجمن صنفی ویراستاران که در این راه قدم برداشته ناشران را هم به این موضوع آگاه کند و ناشران هم همسو بشوند و کاری اساسی در این زمینه بکنند.

زرنگارزاده به یکی از مشکلات نشر ایران اشاره کرد و گفت برخی ناشران که امروزه با گرفتن پول کتاب‌ها را چاپ می‌کنند یا از نویسنده می‌خواهند که خود نویسنده کار را به یک ویراستار بسپارد و هزینۀ آن را بپردازد کار درستی نمی‌کنند. کتاب‌ها باید با هزینۀ ناشر منتشر بشود. ناشران باید موظف بشوند که از ویراستاران حرفه‌ای کمک بگیرند و اطمینان نویسنده را نیز جلب کنند که پیشنهادهای ویراستار را بپذیرد. متأسفانه چون این ناشران پول می‌گیرند و کتاب را منتشر می‌کنند آثار نازلی منتشر شده است که واقعاً ادبیات داستانی نیستند، ولی به اسم ادبیات داستانی منتشر می‌شوند و من تصور می‌کنم که چند دهه بعد اگر پژوهشگری بخواهد دربارۀ نثر داستانی و ادبیات داستانیِ این دوره تحقیق کند می‌بیند که برخی داستان‌های این دوره اصلاً داستان نیستند و نقد خوبی دربارۀ این دوره نخواهند کرد.

آقای علی حسن‌آبادی، ویراستار داستان، دربارۀ تجارب خود در حرفۀ ویراستاری گفت: من کتاب‌خوانی حرفه‌ای هستم و در حدود چهل سالگی وارد ویرایش شدم و به سبب علاقه‌ای که به ادبیات داستانی داشتم توانستم ویراستار تمام‌وقت داستان و رمان باشم. تجربه‌های زیاد و خاطرات زیادی هم از ویرایش داستان و همکاری با نویسندگان دارم. انباشت تجربه، آشنایی با انواع متون، ارتباط با انواع افراد و آگاهی از نگرش آن‌ها کمک بزرگی برای تشخیص ویرایش داستان برایم بوده است. ویراستار خوب همه چیز را برای نویسنده شدن دارد، مانند هوش و درک و دانش و تمیز نوشتن، اما نویسنده نیست؛ همان‌طور که نویسندۀ خوب هم همه چیز را برای ویراستار شدن دارد، اما ویراستار نیست.

حسن‌آبادی دربارۀ ویژگی‌های ویراستار گفت: ویراستار وسواسی است اما وسواس مفید دارد. از طریق خواندن می‌داند که یک مطلب یا یک اطلاع را می‌شود به چندین شکل نوشت. سلیقۀ شخصی نویسنده را بر سلیقۀ شخصی خودش ارجح می‌داند. ویراستار داستان دائم باید جست‌وجو کند که مثلاً وقتی نام مکانی می‌آید باید بداند این مکان در کجاست، اگر اسم کسی در متن می‌آید باید بداند این شخصیت ارتباطش با شخصیت‌های دیگر چیست. رابطۀ شخصیت‌ها را بنویسد. دربارۀ نویسنده و آثار قبلی او اطلاعاتی داشته باشد. ویراستار نقش تدوینگر را در کتاب دارد و باید بتواند با استدالال محکم نویسنده را قانع کند، ولی اگر پیشنهاد ویراستار پذیرفته نشد باید ویراستار کنار بیاید چون مسئول اصلیِ متن نویسنده است و ویراستار نباید با نویسنده جدل کند. ویراستار رازدار اعظم است و باید اسرار نویسنده و خطاهای کوچک و بزرگ نویسنده را، که گاه در نوشته‌های نویسندگان سرشناس هم پیش می‌آید، حفظ کند. اینکه ارتباط نویسنده و ویراستار طوری باشد که نویسنده بعد از ویرایش نتواند بفهمد که چقدر در متن تغییر صورت گرفته و تغییرات ویراستار مطابق با نثر و زبان نویسنده باشد، نهایت مطلوبیت است.

حسن‌آبادی اضافه کرد ویرایش داستان عرصۀ بایدها و نبایدها نیست بلکه عرصۀ گفت‌وگو برای رسیدن به متن بهتر است. باید توجه کرد که از روی متن چاپ‌شده نباید بر کار ویراستار قضاوت کرد چون کار ویراستار بخشی از نشر است و در عرصۀ نشر افراد متعددی سروکار دارند که بعد از ویراستار در متن دخل و تصرف می‌کنند. رسیدن به نقطۀ اعتدال در ویرایش داستان سخت و گاهی ناممکن است.

در ادامۀ نشست سخنرانان به پرسش‌های دبیر نشست پاسخ دادند.

فیلم کامل این نشست در صفحۀ اینستاگرام انجمن صنفی ویراستاران قابل مشاهده است.